تدوین مدل علی پیش بینی بی ثباتی ازدواج بر اساس شخصیت تاریک و توانمندی ایگو با میانجیگری کیفیت زناشویی در زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر تعیین برازش مدل علی تدوین شده بی ثباتی ازدواج بر اساس شخصیت تاریک و توانمندی ایگو با میانجی گری کیفیت زناشویی و در زنان متاهل بود. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی زنان متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت مناطق ۲۲ گانه شهر تهران در بازه زمانی مردادماه تا آبان ماه سال ۱۴۰۱ که با روش نمونه گیری در دسترس از بین خانه های سلامت مناطق مختلف ۲۲ گانه شهر تهران ۴۳۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های بی ثباتی ازدواج ادواردز و همکاران (۱۹۸۷)، سه صفت شخصیت تاریک جانسون و وبستر (۲۰۱۰)، توانمندی ایگو مارکستروم و همکاران (۱۹۹۷) و کیفیت روابط زناشویی باسبی و همکاران (۱۹۹۵) استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۸ و AMOS-۱۸ استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد اثر مستقیم چهار متغیر خودشیفتگی و کیفیت زناشویی بر بی ثباتی ازدواج تایید شد (۰۵/۰>p). جهت تاثیر خودشیفتگی بر بی ثباتی ازدواج، مثبت بود و جهت تاثیر کیفیت زناشویی بر بی ثباتی ازدواج، منفی بود. قوی ترین تاثیر بر بی ثباتی ازدواج مربوط به کیفیت زناشویی با ضریب ۵۰/۰- و خودشیفتگی با ضریب ۴۷/۰ بود. همچنین نقش میانجی کیفیت زناشویی در رابطه بین خودشیفتگی و توانمندی ایگو تایید شد (۰۵/۰>p). برآیند پژوهش نشان داد طراحی مدل ساختاری مناسب برای پیش بینی بی ثباتی ازدواج بر اساس شخصیت تاریک و توانمندی ایگو با میانجی گری کیفیت زناشویی در زنان متاهل با مدل نظری مطابقت داشته و از برازش مطلوبی برخوردار است. لذا برای افزایش رضایت زناشویی می توان با شناخت ویژگی های شخصیتی افراد و میزان کیفیت زناشویی و تقابل عناصر درونی روانی آن ها، ثبات ازدواج را بهبود بخشید و تضمین نمود.

Keywords:

توانمندی ایگو , بی ثباتی ازدواج , زنان متاهل , شخصیت تاریک , کیفیت زناشویی