نیلوفر قاآنی اکبرنژاد - دانشآموخته کارشناسی فقه و مبانی حقوق اسلامی، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیاتو معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
امیرعلی برومند - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیطزیست، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیطزیست، دانشکدهتحصیلات تکمیلی محیطزیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران؛

دریاها و اقیانوس ها به عنوان اکوسیستم های آبی جهان، از اهمیتی انکارناپذیر برخوردارند و همین امر، موجب شده تا ضرورت بهره گیری از حقوق بین الملل در جهت ایجاد چارچوب برای مدیریت و حفاظت از آن ها بیش از پیش موردتوجه قرار بگیرد. آلودگی پهنه های آبی از مشکلات جدی محیط زیست در دهه های اخیر است و فعالیت های انسانی، به عنوان رکن اصلی تشدید این مسئله شناسایی شده اند. تنظیم معاهدات و کنوانسیون های بین المللی و منطقه ای می تواند به جلوگیری از گسترش آلودگی و در مواردی رفع آن، کمک شایانی کند. پژوهش حاضر، با مرور سیستماتیک ۱۶ مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در قلمروی کنوانسیون ها و معاهدات آلودگی پهنه های آبی، تاریخچه ای از سیر انعقاد کنوانسیون های محیط زیست دریایی ارائه می دهد و با شناسایی آلودگی پلاستیکی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل آلودگی دریایی، کنوانسیون های این مقوله را در دو سطح بین المللی و منطقه ای بررسی می کند و با گذری به چالش های پیش روی این مسئله، می کوشد به رهیافتی نوین برای مدیریت آلودگی پهنه های آبی دست یابد.

کنوانسیون های بین المللی، محیط زیست دریایی، حقوق محیط زیست، آلودگی پلاستیکی.