امیرهوشنگ احسانی - دانشیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ثریا همتی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران

در سال ۲۰۲۱ میانگین دمای هوای کره زمین ۱/۱ درجه سلسیوس بیشتر از دوره قبل از انقلاب صنعتی بوده است، این در حالی است که برآورد می شود دمای هوای ایران در سال های اخیر بین ۶/۱ تا ۰/۲ درجه نسبت به قبل از انقلاب صنعتی افزایش یافته باشد. در ۳۰ سال گذشته، نرخ افزایش دمای ایران بین ۲/۰ تا ۴/۰ درجه سلسیوس بر دهه و نرخ کاهش بارش حدود ۲ میلیمتر بر سال بوده است. مهمترین مشخصه های اقلیم آینده افزایش رخدادهای شدید اقلیمی است. هدف این مطالعه، بررسی و برآورد مقادیر تغییر اسیدیته دریا به عنوان یکی از جنبههای تاثیرگذار تغییر اقلیم بر فعالیت های صنعت پتروشیمی ناشی از این جنبه از تغییر اقلیم و در نهایت تحلیل ریسک ها و فرصت ها بوده است. یکی از ابزارهای اساسی در پیشبرد اصولی این مطالعات، سنسورهای ماهواره ای است که با گرفتن تصاویری با وضوح بالا از سطح زمین و اندازه گیری پارامترهای مختلف به جمع آوری داده های محیطی کمک شایانی می کنند.در این پژوهش از داده مشاهداتی ایستگاه های هواشناسی کشور، برونداد مدل های اقلیمی جهانی CMIP۶ طی دوره ۲۰۱۴-۱۹۸۵ و ۲۰۵۰-۲۰۲۱ استفاده شد. در نهایت برای پیش نگری این پارامتر در دوره آینده خروجی مدل های به روز مورد تایید هیات بین الدول تغییر اقلیم بر روی هر یک از ایستگاه های مورد مطالعه و تحت سه سناریوی خوشبینانه، میانه و بدبینانه مقیاس کاهی آماری شد.

پتروشیمی، تغییر اقلیم، رخدادهای شدید اقلیمی، پیامدها، سازگاری.