معصومه جمال لیوانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی
مصطفی کرمی - عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان
غلامرضا عسکری - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران کرج ایران

یکی ازفاکتورهای مهم درجهت افزایش مدت ماندگاری پنیر بسته بندی فعال باشد این نوع بسته بندی علاوه براین میتواند درکیفیت خوب سالم و بی خطر و همچنین کاهش الودگی و مشکلات زیست محیطی تاثیر گذار باشد اکسیژن باقیمانده دربسته ماده غذایی و همچنین اکسیژنی که بعدا وارد بسته میشود با ماده غذایی واکنش داد و تاثیرات نامطلوبی ازخود به جای میگذارد و نهایتا باعث افت کیفیت و مدت نگهداری ماده غذایی میگردد که دراینجا سعی براین است که با کنترل میزان اکسیژن موجوددرپنیر وی لس مدت نگهداری افزایش یابد درپروژه حاضر با چسباندن ساشه های جاذب اکسیژن به درب پنیر با استفاده ازمدولهای G' ، G tanδ دردوره تاریخ مصرف پنیر به صورت ماهانه به این نتیجه رسیده ایم که مقدار G' > G بیانگر الاستیک بودن نمونه ها نسبت به ساشه ها می باشد دراثر جذب اکسیژن توسط جاذبهای اکسیژن می باشد که میتواند یک فاکتور تاثیر گذار درافزایش مدت ماندگاری پنیر باشد جاذبهایی کهدراین پروژه مورد استفاده قرارگرفتند بصورت ساشه بود که با مشکلاتی همراه است و پیشنهاد میشود که ازجاذبهای اکسیژن به شکل رولهای بسته بندی به عنوان درپوش بسته بندی استفاده گردد و یا ترکیبات جاذب درداخل مواد پلیمری ظرف بسته بندی استفاده گردد.

جاذب اکسیژن، بسته بندی، ویسکوالاستیک، پنیر، رئولوژی