سیدحسین حسین نژاد - دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
صدرالدین متولی - دانشیار رشته جغرافیا برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
یوسف مقدری - دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
رضا فرجی - دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور

رشد روز افزون و شتاب دهنده گردشگری موجب شده است بسیاری از صاحب نظران، قرن بیست و یکم را قرن گردشگری بنامند. مدیریت شهری، وظیفه مهمی در به انجام رساندن برنامه ها و طرح های توسعه شهری، عهده دار است. در این پژوهش ضمن بررسی مدیریت گردشگری در شهر بهشهر و ارزیابی زیرساخت های گردشگری در این شهر، شناسایی نقاط قوت و ضعف در مدیریت و برنامه ریزی گردشگری و همچنین شناسایی استراتژی های مناسب برای توسعه گردشگری بهشهر و ارائه راهبردهای مناسب برای آن می باشد. پژوهش حاضر با روش توصیفی_ تحلیلی و با هدف کاربردی انجام شده است. جامعه آماری شامل جمعیت بالای ۱۸ سال ساکن در شهر بهشهر، و گردشگران و بازدید کنندگان از شهر بهشهر و کارشناسان و خبرگان مرتبط با زمینه ی گردشگری و مدیران شهری می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران عدد ۳۸۴ حاصل شده است. برای تکمیل پرسشنامه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد بین مدیریت شهری و توسعه گردشگری رابطه معنی دار وجود ندارد و اقدامات انجام شده در زمینه مدیریت شهری بر توسعه زیرساخت های گردشگری در منطقه بهشهر آنچنان تاثیرگذار نبوده است. تحلیل و ارزیابی موقعیت استراتژیک شرستان بهشهر را در منطقه استراتژی راهبردهای تهاجمی( SO )نشان می دهد. براساس ماتریس برنامه ریزی راهبردهای کمی( QSPM )راهبرد "استفاده از قابلیت ها و پتانسیل های طبیعی، تاریخی و فرهنگی بهشهر جهت به وجود آوردن فرصت های جدید شغلی و افزایش سطح درآمد بومیان" بیشترین اولویت را بدست آورده است.

مدیریت گردشگری، زیرساخت های گردشگری، توسعه شهری، شهرستان بهشهر