سحر شاملو - دانشجوکارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش کار آفرینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مریم ملکی - دانشجوکارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش کار آفرینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

کار آفرینی و از جمله کسب وکار خانگی زنان، نقش قابل توجهی در افزایش نرخ مشارکت اقتصادی و اشتغال وهمچنین، رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد؛ اما به نظر می رسد با وجود اهمیت روزافزون این مشاغل، اینموضوع همچنان مورد بررسی جدی پژوهشگران قرار نگرفته است .یکی از ارکان مهم در توسعه کشورها، نهادهایآموزشی و پژوهشی هستند که با بررسی علمی مسائل، می توانند در توسعه بنیان های نظری و سپس تدوینراهکارهای عملیاتی بسیار اثرگذار باشند .در این راستا، پژوهش حاضر با مرور سیستماتیک ۴۱ عنوان مقاله داخلی منتشر شده در دوره زمانی ۱۳۹۱-۱۴۰۱ به بررسی پژوهش های داخلی در خصوص مشاغل خانگی زنان اکثر پژوهش های انجام شده مناطق و جوامع روستایی بوده است .علاوه بر این، استفاده از روش های پژوهشکمی و ابزار پرسش نامه، رویکرد غالب مقالات است و استفاده از روش کیفی که ابزار مناسب تری در نظریه پردازی است، در مقالات کمتر مشاهده می شود .با استفاده از نرم افزار MaxQda و بر اساس تکرار هم زمان کلیدواژگان در مقالات، مشخص شد که مقالات منتشر شده به ترتیب فراوان به شش دسته عوامل و موانع موثر بر توسعهمشاغل خانگی، آثار اقتصادی و اجتماعی مشاغل خانگی، اثر مشاغ خانگی بر توانمندسازی زنان، اثر و نقشآموزش های فنی و حرفه ای و کارآفرینی، الگوی رشد کسب وکارهای کوچک و خانگی و راهکارها و حمایت هایدولتی تقسیم شدند .باتوجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد می شود مجامع علمی کشور نسبت به افزایش تعدادمقالات و هدایت پژوهش ها به سمت موضوعات بنیادین، توسعه ای، کیفی و به روزتر برنامه ریزی کنند.

مشاغل خانگی، کار آفرینی ، زنان