مدل یابی روابط ساختاری ترومای کودکی با علائم استرس پس از سانحه و گرایش به مصرف مواد با میانجیگری تجارب تجزیه ای در بزرگسالان
عنوان مقاله: مدل یابی روابط ساختاری ترومای کودکی با علائم استرس پس از سانحه و گرایش به مصرف مواد با میانجیگری تجارب تجزیه ای در بزرگسالان
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-12-3_001
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-12-3_001
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمیده شیروانی - Rudehen Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
لیلا رفیعی - Khomeini Shahr Branch, Islamic Azad University, Khomeini Shahr, Iran.
پروانه غلامیان - Saveh Branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran.
مهسا محمدی - Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran.
خلاصه مقاله:
حمیده شیروانی - Rudehen Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
لیلا رفیعی - Khomeini Shahr Branch, Islamic Azad University, Khomeini Shahr, Iran.
پروانه غلامیان - Saveh Branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran.
مهسا محمدی - Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran.
مقدمه: اگرچه شواهد زیادی در زمینه نقش ویژه ترومای کودکی در سببشناسی اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و گرایش به مصرف مواد وجود دارد، اما مطالعات اندکی، مکانیسمهای دخیل در شروع و حفظ این اختلالات را بررسی نمودهاند. از اینرو مطالعه حاضر با هدف بررسی مدلیابی روابط ساختاری ترومای کودکی با علائم استرس پس از سانحه و گرایش به مصرف مواد با میانجیگری تجارب تجزیهای در بزرگسالان انجام شد.
روش کار: روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود. جامعه پژوهش را کلیه افراد مراجعهکننده به کلینیکها و مراکز خدمات روانشناختی شهر تهران در زمستان سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند. در این مطالعه، ۳۶۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آسیب های کودکی، چک لیست اختلال استرس پس از سانحه، مقیاس آمادگی به اعتیاد و مقیاس تجارب تجزیهای بود. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS-۲۶ وAMOS-۲۴ استفاده شد.
یافته ها: نتایج یافتهها نشان از برازش مدل مورد نظر است. مسیرهای مستقیم ترومای کودکی بر علائم استرس پس از سانحه (۷۴/۷ T= ،۲۲/۰ = β)، گرایش فعال به مصرف مواد (۳۹/۳ T= ،۵۲/۰ = β) و گرایش منفعل به مصرف مواد (۳۲/۴T= ،۵۵/۰ = β) معنادار بود (۰۵/۰>P). مسیرهای مستقیم تجارب تجزیهای بر علائم استرس پس از سانحه (۷۰/۲۱ T= ،۷۲/۰ = β)، گرایش فعال به مصرف مواد (۶۶/۱۷ T= ،۷۱/۰ = β) و گرایش منفعل به مصرف مواد (۶۱/۴۶ T= ،۹۷/۰ = β) معنادار بود. به علاوه ضرایب غیرمستقیم ترومای کودکی از طریق تجارب تجزیهای بر روی علائم استرس پس از سانحه و گرایش به مصرف مواد معنادار بودند (۰۵/۰>P). بهطور کلی تجربه ترومای کودکی با میانجی تجارب تجزیهای در مجموع ۶۷ درصد از واریانس علائم اختلال استرس پس از سانحه، ۵۰ درصد از واریانس گرایش به مصرف مواد فعال و ۹۲ درصد از واریانس گرایش به مصرف مواد منفعل را تبیین نمودند.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از نقش مهم ترومای کودکی و بهویژه تجارب تجزیهای در پیشبینی علائم استرس پس از سانحه و گرایش به مصرف مواد در بزرگسالان بود. بنابراین متخصصان بالینی میتوانند جهت بهبود برنامههای مداخلاتی خویش برای درمان علائم استرس پس از سانحه و گرایش به مصرف مواد، به پدیده تجزیه توجه ویژهای داشته باشند.
کلمات کلیدی: Post-traumatic stress disorder, Childhood trauma, dissociative experiences, substance use., اختلال استرس پس از سانحه, ترومای کودکی, تجارب تجزیه ای, گرایش به مصرف مواد.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2057535/