صفیه عبداللهی - دکترای روان شناسی سلامت، کارشناس مسئول امور توانمندسازی کمیته امداد امام خمینی (ره) استان بوشهر
راضیه درازی - کارشناسی ارشد مشاوره، گرایش مدرسه، کارشناس مشاوره کمیته امداد امام خمینی (ره) استان بوشهر.
زینب حیدری - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، کارشناس مددکاری کمیته امداد امام خمینی (ره) استان بوشهر

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کارکردهای خانواده و سبک های فرزندپروری والدین در پیش بینی پرخاشگری دانش آموزان تحت پوشش کمیته امداد استان بوشهر انجام شد. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از منظر روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه‎گیری خوشه‎ای، ۲۰۰ نفر از دانش آموزان تحت پوشش کمیته امداد شهر بوشهر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های سبکهای فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱)، پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و پرسشنامه کارکردهای خانواده اپستاین، بالدوین و بیشاب (۱۹۸۳) انجام شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS در سطح توصیفی با استفاده از میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد سبک های فرزندپروری استبدادی، قاطع و سهل گیرانه به همراه خرده مقیاس های ایفای نقش، آمیختگی عاطفی و ارتباط به صورت مشترک ۴۸ درصد از واریانس متغیر پرخاشگری را به طور معناداری پیش بینی می کند (۰۰۱/۰>p). سبک فرزندپروری قاطع و سهل گیرانه به ترتیب ۰۲/۰ و ۰۲/۰ از تغییرات پرخاشگری را به تنهایی پیش بینی می کنند، اما این مقدار معنادار نیست. متغیرهای سبک فرزندپروری استبدادی ۴۶/۰، ایفای نقش ۴۳/۰، آمیختگی عاطفی ۲۰/۰، و ارتباط ۱۶/۰ از واریانس متغیر پرخاشگری را به تنهایی پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: با اصلاح سبک فرزندپروری والدین و اصلاح الگوی کارکردهای خانواده می توان به میزان قابل توجهی از پرخاشگری دانش آموزان پیشگیری کرد.

پرخاشگری, کارکردهای خانواده, سبک های فرزندپروری, کمیته امداد