نظریه ولایت فقیه به عنوان یکی از اصول اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران، توسط فقیهان برجسته ای چون آیت الله حسینعلی منتظری و آیت الله عبدالله جوادی آملی مورد بررسی و تبیین قرار گرفته است. این مقاله به تحلیل تطبیقی این دو نظریه پرداخته و به بررسی تاثیرات آن ها بر سیاست های داخلی ایران می پردازد. آیت الله منتظری با تاکید بر لزوم نظارت و محدودیت اختیارات ولی فقیه، به تقویت نهادهای نظارتی و مشارکت مردم در فرآیندهای تصمیم گیری سیاسی کمک کرده است. در مقابل، آیت الله جوادی آملی با تاکید بر اصول اخلاقی و دینی، نقش ولی فقیه را به عنوان یک رهبر دینی و اخلاقی تثبیت کرده است. این مقاله با بررسی تفاوت ها و اشتراکات این دو نظریه، تاثیرات آن ها را بر تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران تحلیل می کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که هر دو نظریه با وجود تفاوت های مهم، به نحوی به توسعه و تقویت نظام جمهوری اسلامی ایران کمک کرده اند. نظریه ولایت فقیه به عنوان یکی از اصول اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران، توسط فقیهان برجسته ای چون آیت الله حسینعلی منتظری و آیت الله عبدالله جوادی آملی مورد بررسی و تبیین قرار گرفته است. این مقاله به تحلیل تطبیقی این دو نظریه پرداخته و به بررسی تاثیرات آن ها بر سیاست های داخلی ایران می پردازد. آیت الله منتظری با تاکید بر لزوم نظارت و محدودیت اختیارات ولی فقیه، به تقویت نهادهای نظارتی و مشارکت مردم در فرآیندهای تصمیم گیری سیاسی کمک کرده است. در مقابل، آیت الله جوادی آملی با تاکید بر اصول اخلاقی و دینی، نقش ولی فقیه را به عنوان یک رهبر دینی و اخلاقی تثبیت کرده است. این مقاله با بررسی تفاوت ها و اشتراکات این دو نظریه، تاثیرات آن ها را بر تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران تحلیل می کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که هر دو نظریه با وجود تفاوت های مهم، به نحوی به توسعه و تقویت نظام جمهوری اسلامی ایران کمک کرده اند.

ولایت فقیه, آیت الله منتظری, آیت الله جوادی آملی, سیاست داخلی, جمهوری اسلامی ایران, نظارت, اصول دینی