مژده بروغنی - کارشناس ارشد محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست،دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
سید حامد میرکریمی - دانشیار گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست،دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
مرجان محمدزاده - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست،دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
سپیده سعیدی - دکتری گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست،دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

امروزه جوامع با انبوهی از مشکلات محیط زیستی مواجه هستند و مدیریت و حل این مشکلات، لزوم همکاری جمع بزرگی از افراد را می طلبد. باتوجه به این که هر گونه توسعه ای بر مدیریت سرزمین تاثیرگذار است، تحقیقات اخیر اهمیت زیادی به مشارکت افراد در مدیریت برنامه ها و حل مسائل داده اند. راه کارهای مختلفی جهت مدیریت موثر سرزمین وجود دارد که کمک و مشارکت همه جانبه افراد را می طلبد، این مسئله با استفاده از روش جمع سپاری که افراد را در یک شبکه بزرگ گرد هم می آورد، قابل حل است. جمع سپاری امکان مشارکت افراد را در یک  فراخوان عمومی فراهم آورده و کمک می کند تا افراد صرف نظر از موقعیت مکانی که در آن واقع هستند، با دسترسی به اینترنت بتوانند نظرات، ایده ها، اطلاعات، توانایی ها و آگاهی های خود را به اشتراک گذاشته و نقش موثری در مدیریت سرزمین داشته باشند. هدف از مطالعه حاضر، معرفی روش جمع سپاری، مزایا و معایب آن و همچنین معرفی برخی از برنامه های کاربردی مبتنی بر این روش و کاربرد آن ها در مدیریت سرزمین است. نتایج تحقیق حاضر و مرور مطالعات و پژوهش های مرتبط با روش جمع سپاری در مدیریت سرزمین، بیانگر تاثیر قابل ملاحظه مشارکت افراد در حل مسائل محیط زیستی و اعمال مدیریت صحیح است. چنین مشارکت هایی باعث کاهش هزینه ها و اطلاع رسانی و کمک رسانی سریع خواهد شد.

مدیریت سرزمین, جمع سپاری, مشارکت, فراخوان عمومی, رای گیری جمع, خردکاری