علی کشاورززاده - دکتری تخصصی برنامه ریزی توسعه آموزش عالی، ایران
جمال سلیمی - دانشیار مطالعات برنامه درسی دانشگاه کردستان، ایران
یاسر بازوند - دانشجوی دکتری تخصصی برنامه ریزی توسعه آموزش عالی دانشگاه مازندران، ایران
سمیرا بهگام سیرت - دانشجوی رشته علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، واحد یاسوج، ایران

آموزش محیط زیستی یکی از مهم ترین عوامل ارتقاء سطح آگاهی و نگرش جامعه در مورد محیط زیست است. به طور ویژه، آموزش کودکان به مراتب تاثیراتی عمیق تری را در پی خواهد داشت. هدف اساسی پژوهش حاضر، معرفی مدلی برای سنجش باورها و نگرش های محیط زیستی دانش آموزان و عوامل موثر بر آن است. پژوهش از طریق موردبررسی قرار دادن تحقیقات پیشین، سازمان ها و صاحب نظران آموزش محیط زیست، ضمن معرفی مقیاس های سنجش نگرش های محیط زیستی دانش آموزان و عوامل موثر بر آن، به معرفی جامع ترین و مهم ترین مدل اندازه گیری های باورها و نگرش های محیط زیستی دانش آموزان پرداخته است. بناتر همه ملاحظات فوق الذکر، روش پژوهش حاضر توصیفی- مروری است. نتایج حاکی از این که برای سنجش نگرش ها و باورهای محیط زیستی دانش آموزان، سه بعد مدلManley, Johnson and Dunlop (۲۰۰۷) تحت عنوان حقوق طبیعت، معافیت گرایی انسان و اقتصادی و بحرانی را باید در نظر گرفت. در مرحله بعدی برای سنجش هرکدام از ابعاد مذکور لازم است از مقیاس های رویکرد جدید محیط زیستی تاییدشده برای کودکان Manley, Johnson and Dunlop (۲۰۰۷) و مقیاس های رویکرد ارتباط بین انسان و طبیعت Lee and Long (۲۰۱۲)، استفاده نمود.

مدل, سنجش, باور, نگرش های محیط زیستی, دانش آموزان