علی شهبازی - دانشجوی دکتری رشته علوم و مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران، ایران
علی محمد حسنی - کارشناسی رشته علوم و مهندسی محیط زیست، موسسه غیرانتفاعی بهاران، گرگان، ایران
حسن رضایی - دانشیار گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
علی قائمی - کارشناس ارشد رشته آلودگی محیط زیست، دانشگاه آزاد واحد تنکابن، ایران

عدم مدیریت مناسب مواد زاید ساختمانی می تواند اثرات مخرب محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی ایجاد نماید، به همین دلیل بررسی کمیت، کیفیت و توجیه اقتصادی پردازش نخاله ها حایز اهمیت است. جهت برآورد کمی نخاله های شهرستان گرگان در سال ۱۳۹۴ از دو پارامتر «تعداد تخلیه و بار ماشین» استفاده شد. همچنین امکان سنجی مالی با استفاده از روش ارزش خالص فعلی و نقطه سربه سر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آنالیز کمی نشان داد که به طور متوسط روزانه ۲۶۴ تن و در طول سال ۹۶۸۶۱ تن نخاله ساختمانی در محل های دفع تخلیه می شود. بیشترین درصد ترکیب نخاله در هزارپیچ مربوط به خاک با %۵/۳۳ و کمترین آن چوب با ۱% است. امکان سنجی مالی احداث مرکز پردازش نخاله در گرگان نشان داد که پردازش نخاله تولیدی در این شهرستان از نظر اقتصادی توجیه پذیر نیست، اما اگر علاوه بر شهرستان گرگان، نخاله های چهار شهر مجاور نیز پردازش شوند، در این صورت طرح از نظر اقتصادی قابل قبول است. در این حالت ارزش خالص فعلی پس از نه سال و یازده ماه به نقطه سر به سر رسیده و بعد از این زمان سودآوری آغاز می شود. بنابراین، می توان نتیجه گرفت با تجمیع نخاله ها، بازیافت آنها توجیه پذیر خواهد بود. علاوه بر این، پردازش نخاله تولیدی باعث سودآوری مالی، کاهش آلودگی های محیط زیست، کاهش فشار افکار عمومی و در نهایت توسعه پایدار منطقه خواهد شد.

نخاله های ساختمانی, ارزش خالص فعلی, نقطه سر به سر, امکان سنجی مالی, شهرستان گرگان