مهین پرک - دانشگاه تهران
سمیرا نوازی - دانشگاه تهران
اسماعیل صالحی - دانشگاه تهران

با توجه به عدم توجه ارزیابی اثرات محیط زیست به سیاست های محیط زیستی در سطوح استراتژیک و به خصوص در فرایند سیاست گذاری  و برنامه ریزی، ارزیابی راهبردی محیط زیست برای رفع این کمبود مطرح و ارتقا داده شد. درواقع، ارزیابی راهبردی محیط زیست به عنوان ابزاری برای وارد کردن ملاحظات محیط زیستی در مراحل اولیه تصمیم گیری در مورد اجرای سیاست ها، برنامه ها و طرح ها، مورد توجه برنامه ریزان قرار گرفته است. همچنین، ارزیابی راهبردی محیط زیست یکی از روش های مقبول برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است که در آن به طور منظم و گسترده آثار محیط زیستی سیاست ها، برنامه ها و طرح های مربوط به توسعه مورد ارزیابی قرار می گیرند. بنابراین، با توجه به اهمیت ارزیابی استراتژیک محیط زیست، این مقاله که با روش کتابخانه ای و مطالعه اسنادی تهیه شده، به بررسی مفهوم و کاربردهای آن پرداخته و در نهایت دو روش ماتریس SWOT(۱) و ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی (QSPM)(۲) که از جمله روش های موثر برای اجرای ارزیابی راهبردی محیط زیست هستند، بررسی شده اند.

ارزیابی راهبردی محیط زیستی, ارزیابی آثار محیط زیست, سیاست, طرح, برنامه