علی وحیدی سبزوار - دانشجوی دکترای مدیریت دولتی منابع انسانی دانشگاه تهران

حکمرانی شهری موضوع نسبتا جدیدی است که چند دهه بیشتر از عمر آن نمی گذرد. در سال ۱۹۸۹بانک جهانی اعلام نمود که حکمرانی شهری- یعنی شیوه مدیریت و اداره کشورها یا شهروندان - موضوعی محوری در توسعه است. الگوی حکمرانی شهری با مشارکت هر سه عنصر دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی درصدد فراهم کردن وسایلی برای حل مسایل و مشکلات شهری شدن سریع است. این تحقیق درصد بررسی وضعیت حکمروایی شهری در ابعاد مختلف آن در شهر ایلام می باشد. روش تحقیق پیمایشی و ابزار گردآوری آن پرسشنامه بوده است. جامعه آماری کلیه شهروندان ایلامی بالای ۱۵ سال بوده و حجم نمونه برابر ۱۲۰۰ نفر بوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان پاسخگویی و مسئولیت پذیری مسئولان شهری از نظر پاسخگویان با میانگین حدود ۵۰ از ۱۰۰ در حد متوسط است. میزان قانونمندی مدیرت شهری از نظر پاسخگویان اندکی بیشتر از حد متوسط یعنی میانگین ۵۵.۶۴ از ۱۰۰ بوده و میانگین کارایی و اثربخشی نیز در همین حدود؛ یعنی ۵۶.۳۵ از ۱۰۰ بوده است. اما بر اساس شاخص های تهیه شده وضعیت شفافیت در مدیریت شهری بسیار پایین و دارای میانگین حدود ۱۴ از ۱۰۰ بوده است. با توجه به پایین بودن این شاخص، میانگین حکمروایی شهری نیز که از حاصل جمع ابعاد مذکور بدست آمده کمتر از حد متوسط و برابر ۴۳.۸۷ از ۱۰۰ بدست آمده است. یافته های تحلیلی نیز نشان می دهد که بین سن، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و وضعیت فعالیت با ارزیابی شهروندان از وضعیت حکمروایی شهروندی تفاوت معناداری وجود دارد. مقایسه میانگین ها حاکی از آن است که بزرگترها نسب به کوچکترها، متاهل ها نسبت به مجردها، افراد دارای تحصیلات فوق لیسانس و لیسانس نسبت به سایر رده های تحصیلی و کارگران نسبت به سایر حوزه های فعالیتی، ارزیابی بهتر و مناسب تری درخصوص حکمرانی شهروندی دارند. همچنین هرچقدر شهروندان ارزیابی بهتری از وضعیت حکمرانی شهروندی داشته باشند در امور شهری نیز مشارکت بیشتری از خود نشان می-دهند.

شهروندی، حکمرانی، شفافیت، مشارکت، پاسخگویی