بهاره سازمند - Department of Regional Studies, Faculty of Law and Political Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

ایده پیوستن اندونزی به بریکس بیش از یک دهه پیش مطرح شد. از سال ۲۰۱۱م، تحلیلگران، اندونزی را یکی از داوطلبان الحاق به بریکس مطرح کرده اند. از همان سال، اندونزی در برخی جلسات بریکس نیز شرکت کرده است. طی دو سال گذشته، موضوع پیوستن رسمی اندونزی به بریکس با حمایت کنشگرانی مانند چین احیا و مطرح شده است. با افزایش مجدد احتمال پیوستن اندونزی به بریکس در ژوییه ۲۰۲۳م، اندونزی دعوت به شرکت در اجلاس ۲۰۲۳م بریکس را پذیرفت. جوکو ویدودو، رئیس جمهور اندونزی، وزیر امور خارجه و سایر مقام های اندونزی برای شرکت در این مراسم به ژوهانسبورگ رفتند. اما اندونزی تمایل جدی برای عضویت در بریکس از خود نشان نداد. سوالی که مطرح می شود این است که چرا اندونزی، به رغم ظرفیت های گسترده اقتصادی و سیاسی، در شرایط فعلی تمایلی به پیوستن به بریکس ندارد؟ فرضیه ای که در پاسخ به سوال مطرح می شود این است که اندونزی در نظر دارد بر اساس برنامه ۲۰۴۵م به پنجمین اقتصاد برتر دنیا تبدیل شود و برای تحقق این هدف باید در چارچوب چندجانبه گرایی و پذیرش اصول و هنجارهای نظام بین الملل فعلی عمل کند و از ورود به سازوکارهای قطبی گرا اجتناب ورزد. برای بررسی این موضوع، با روش پژوهش کیفی با راهبرد استقرایی و رویکرد تبیینی، نخست روند روابط اندونزی و بریکس و ظرفیت های بریکس برای اندونزی بررسی شد. در ادامه، دلایل نپیوستن اندونزی به بریکس واکاوی شده است.

Brics, China, global south, Indonesia, international system