حمیدرضا اشرفی - Diplomacy and International Organizations, School of International Relations Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran.
محمد حسن شیخ الاسلامی - Diplomacy and International Organizations, School of International Relations Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran.

ابتکار کمربند-جاده را در سال ۲۰۱۳م شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، مطرح کرد. این ابتکار یکی از وجوه حائز اهمیت سیاست خارجی چین را تشکیل می دهد. از طرفی، باتوجه به وسعت جغرافیایی، ابعاد زیرساختی گسترده و تحولات متعاقب این طرح، کشورهای مختلف در دو سطح دانشگاهی و اجرایی آن را بررسی کرده و بدان توجه ویژه داشته اند. بررسی روابط ایالات متحده آمریکا و چین، همواره مورد توجه کارشناسان روابط بین الملل بوده است. در این پرتو، ایالات متحده آمریکا نیز به ابتکار کمربند-جاده توجه نشان داده و نسبت به آن الگوی رفتاری مشخصی را دنبال کرده است. ازاین رو، شناخت الگوی رفتاری و رویکرد آمریکا نسبت به ابتکار کمربند-جاده، محورهای مهمی از پویایی روابط متقابل این دو کشور را نمایان خواهد کرد. در پژوهش حاضر، رویکرد ایالات متحده در قبال ابتکار کمربند-جاده چین در پرتو راهبرد کلان آمریکا در قبال چین در بازه زمانی ۲۰۱۳- ۲۰۲۰ بررسی شده است. بر این اساس، به دنبال پاسخ به این سوال اصلی بوده ایم که الگوی رفتاری ایالات متحده آمریکا در قبال ابتکار کمربند-جاده چین در بازه زمانی مذکور چگونه تبیین پذیر است. یافته های مقاله نشان می دهد آمریکا کمربند-جاده را طرحی با هدف افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی چین در دو سطح بین الملل و منطقه هند-پاسفیک می داند که باتوجه به سطح تعارض منافع طرح با منافع آمریکا، الگوی رقابت و تقابل را در قبال این طرح دنبال کرده است. روش تحلیل مورد استفاده در پژوهش حاضر، تحلیل محتوای کیفی است و از داده ها، منابع و اسناد موجود استفاده شده است.

Balance of power, China’s BRI, National security, Offensive Realism, the United States of America