مریم اسکندری - استادیار گروه معماری، واحد میاندوآب، دانشگاه آزاد اسلامی، میاندوآب، ایران

مصرف انرژی در چند دهه اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این افزایش از یک طرف ناشی از رشد اقتصادی و بیشتر به گردش افتادن چرخ های صنعت و در پی آن جا به جا شدن کالاهای صنایع به نقاط مختلف بوده است و از طرف دیگر، الگوی مصرف تحت تاثیر قیمت حامل های انرژی بوده است. به همین دلیل بهره وری مصرف انرژی تجاری و خانگی در سطح پایینی قرار داشته و الگوی استفاده انرژی، منطقی و اقتصادی نبوده است. بدین منظور در این پژوهش و به منظور بهینه سازی مصرف انرژی و بهره گیری از عوامل موثر اقلیمی در طراحی معماری بیوفیلیک و پایدار سعی کرده ایم با تحلیل موردی تراس و بام سبز گامی در این جهت برداریم. با توجه به اینکه معماری بیوفیلیک یا زیست دوست یکی از رویکردهای جدید در معماری امروز است و در پی طراحی بناها با استفاده از عناصر طبیعت است تا از این طریق انسان به آرامش روحی و روانی دست یابد؛ اما اینکه امروزه این قواعد چه جایگاهی در معماری معاصر ما دارند و چگونه می توان در روزگار امروز با تعریف شاخصه ها و ویژگی هایی منحصر به فرد، معماری بیوفیلیک و پایدار را در جهت بهبود عملکرد ساختمان و ذخیره سازی انرژی استفاده نمود موضوعی است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.

معماری پایدار، محیط زیست، بیوفیلیک، بهینه سازی انرژی، عوامل اقلیمی، بام سبز