سحر ثقفی - استادیار گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم دریایی و محیطی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

امروزه بشر با دور شدن از فطرت خویش و از معیارها و ارزش های اخلاقی با دست خود تمدنی ساخته است که موجب آلودگی های گسترده زیست محیطی شده است که پی آمدهای زیان باری برای زندگی انسانها، حیوانات، گیاهان و آب و هوا و خاک، سایر جانداران داشته است و امروزه از آن به عنوان یکی از مهم ترین و حادترین مشکل تمدن انسان امروزی نام برده می شود. فرایندهای تولید و پسماند حاصل از صنایعی همچون تولید سیمان ، ذوب آهن ، معادن استخراج شن و ماسه و ... باعث انتشار آلایندگی زیست محیطی به آب ،خاک و هوای مناطق پیرامونی مانند شهرها میشود. در عصری که با بحران انرژی و آلودگی های زیست محیطی روبرو هستیم توسعه پایدار یکی از اهداف و ارکان اصلی رسیدن به جهانی بدون آلودگی های زیست محیطی و بدون تخریب منابع طبیعی است. بتن به عنوان پرمصرف ترین ماده بعد از آب، در صنعت ساخت وساز جایگاه ویژه ای دارد. بر اساس سایت جهانی پدیده گرمایش گلخانه ای، تقریبا ۷ درصد از کل مقدار انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به تولید سیمان بتن بوده است. تولید سیمان در بتن با مصرف زیاد انرژی، آزاد شدن مقدار زیادی دی اکسید کربن و مصرف زیاد آب همراه میباشد که هر یک آثار زیان باری بر محیط زیست می گذارد. امروزه به کارگیری بتن به گونهای که امکان استفاده مجدد از آن وجود داشته باشد مورد توجه توسعه پایدار قرار گرفته است، لذا بایستی به طورجدی به مساله ی تخریب ساختمانها و به خصوص سازه های بتنی توجه شود. بهترین راهکار در رابطه با زباله ها و ضایعات بتنی جایگزینی یا بازیافت این مواد و استفاده مجدد در طرح اختلاط بتن می باشد. راه حل این مشکلات استفاده از بتن سبز است که اثرات زیست محیطی صنعت سیمان را به حداقل میرساند. در حال حاضر مهندسی بتن سبز در مراحل اولیه آن میباشد و هنوز مقادیر بسیار زیادی ضایعات وارد محیطزیست میشود که باید چاره ای برای آن اندیشیده شود.

توسعه پایدار،معماری پایدار، ساختمان سبز، بتن بازیافتی