گوسفند وحشی (Ovis Orientalis)، از پستانداران شاخص مناطق کوهستانی کشور در منطقه حفاظت شده کوه بافق یکی از منابع غذایی اصلی برای گونه به شدت در خطر انقراض یوزپلنگ ایرانی و گونه در خطر انقراض پلنگ، محسوب می شود. آگاهی از نیازهای زیستی گونه ها نقش اساسی در برنامه ریزی از حفاظت از گونه ها دارد. مدل های مطلوبیت زیستگاه با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و تحلیل های آماری چند متغیره ارتباط بین حضور گونه و متغیرهای محیط زیستی را بررسی می کنند. این پژوهش نیز با استفاده از رویکرد تحلیل عامل آشیان بوم شناختی و مقایسه ویژگی های اکولوژیکی نقاط حضور گونه با ویژگی های اکولوژیکی منطقه، مدل مطلوبیت زیستگاه گوسفندوحشی در منطقه حفاظت شده کوه بافق با مساحت ۸۸۵۲۸ هکتار تعیین کرد. نتایج نشان می دهد که در فصول مختلف سال، متغیرهای محیط زیستی فاصله تا نزدیک ترین منبع آب، شیب، ارتفاع از سطح دریا، پوشش گیاهی، جهت جغرافیایی و عوامل انسانی (فاصله ازجاده ها، روستاهای با سکنه و خالی از سکنه) در تعیین مطلوبیت زیستگاه گوسفندوحشی نقش دارند و حداقل ۱۷ درصد از وسعت منطقه، زیستگاه مطلوب برای گوسفندوحشی می باشد. مقادیر به دست آمده برای کنارگی در فصول مختلف (۰۲/۱- ۱۹/۱) نشان می دهد که گوسفندوحشی مجموعه شرایط محیط زیستی بالاتر از شرایط میانگین منطقه را ترجیح می دهد و میزان تخصص گرایی به دست آمده (۸۲/۲- ۶۰/۳) نشان می دهد که گونه به دامنه محدودی از شرایط محیط زیستی منطقه وابسته است و در استفاده از منابع زیستگاهی تخصصی عمل می کند.

گوسفندوحشی, مدل مطلوبیت زیستگاه, تحلیل عامل آشیان بوم شناختی, منطقه حفاظت شده کوه بافق