علی صفرپوردهنوی - دانشجوی کارشناسی ارشد HSE، موسسه آموزش عالی
محمدجواد سلطانی - دکتری مدیریت محیط زیست ، دانشگاه علمی- کاربردی اصفهان

هدف این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش اصول ایمنی و آتشنشانی به کودکان ۳ تا ۱۱ سال (مطالعه موردی:ناحیه ۱ شهرکرد) بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر روش شبه تجربی و از نظر جمعآوری دادهها میدانی است. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان دوره های پیش دبستانی و ابتدایی آموزش و چرورش ناحیه ۱ بودند که از بین آنها تعداد ۱۰۰ نفر (۵۰ نفر دوره پیش دبستانی و ۵۰ نفر دوره ابتدایی) به شیوه هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی هر دوره به دو گروه ۲۵ نفری تقسیم و به طور تصادفی در دو گر وه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته بود (برای دانش آموزان دوره پیش دبستانی در قالب تصاویر)، روایی پرسشنامه توسط متخصصان تائید و پایایی آنها با استفاده از فرمول کودریچاردسون ۲۰ برای پرسشنامه پیش دبستانی ۰/۰ و برای پرسشنامه دوره ابتدایی ۰/۷۵۱ برآورد شد. مداخله ی آموزشی برای دانش آموزان دوره پیش دبستانی طی ۵ جلسه ۲۵ دقیقه ای و برای دانش آموزان دوره ابتدایی طی ۶ جلسه ۴۵ دقیقه ای انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش اصول ایمنی آتش نشانی در مقابله با آتش سوزی اثر بخش بوده است. سهم آموزش در ارتقاء آگاهی در مقابله با آتش سوزی ۳۵/۳ درصد و در بین دانش آموزان دوره ابتدایی ۵۷/۳ درصد بوده است، بنابراین آموزش اصول ایمنی به کودکان توصیه می گردد.

آموزش، اصول ایمنی، آتش نشانی، کودکان