مسعود غیبی رودی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت حیدریه
حسین تیموری - کارشناسی علوم قرآن مجید، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم دانشکده ی علوم قرآنی زاهدان
محمدحسین برسان - کارشناسی مهندسی تکنولوژی برق قدرت دانشکده فنی شهید کرانی سیرجان
زهرا اوجاقلو - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره دانشگاه شهید رجایی تهران

در دنیای پویای امروز، نظام های آموزشی با چالش های متعددی برای ارتقای کیفیت یادگیری و افزایش تعامل دانش آموزان روبرو هستند. در این میان، رویکردهای نوین آموزشی مانند یادگیری معکوس، توجه بسیاری از پژوهشگران و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است.یادگیری معکوس، الگویی آموزشی است که در آن، مفاهیم درسی قبل از حضور دانش آموزان در کلاس درس به صورت خودآموز و غیردرسی فراگرفته می شود و زمان کلاس درس به فعالیت های تعاملی، حل مسئله، و بحث و گفتگو در مورد موضوعات درسی اختصاص می یابد. این رویکرد نوین، با مزایای متعددی از جمله افزایش انگیزه و استقلال یادگیری دانش آموزان، ارتقای تفکر انتقادی و حل مسئله، و بهبود تعامل و همکاری در کلاس درس همراه است.در این پژوهش، به بررسی تاثیر رویکرد یادگیری معکوس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته می شود. با مرور یافته های پژوهش های انجام شده در این زمینه، شواهدی مبنی بر اثربخشی این رویکرد در ارتقای نمرات و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در دروس مختلف ارائه می شود.

یادگیری معکوس،پیشرفت تحصیلی،دانش آموزان، الگو،نظام آموزشی