عاطفه بساک - دانشجو دکتری آبوهواشناسی، گروه جغرافیا طبیعی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی تهران
زهرا حجازی زاده - استاد آبوهواشناسی، گروه جغرافیا طبیعی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی تهران
اکبر حیدری تاشه کبود - هیئتعلمی گروه هوش مصنوعی و شهرهای هوشمند دانشگاه ژائوژنگ کشور چین

آلودگی هوا یکی از مهم ترین مشکلات و معضلاتی است که مستقیما با سلامتی موجودات زنده و محیط ارتباط دارد. در این پژوهش با استفاده از دادههای هواشناسی و آلایندهی pm۱۰ به بررسی روند سری زمانی ذرات معلق در دورهی زمانی ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۳ پرداختیم . برای انجام این پژوهش از روشهای آماری و نمودارهای سری زمانی با بهرهمندی از نرمافزارهای اسپایدر، spss و اکسل استفاده کردیم . نتایج تحقیقات و مطالعات ما نشان داد که بیشترین میزان رخداد آلایندگی در دورهی موردمطالعه با رقم ۷۵۴۹ ppm متعلق به روز ۲۴ بهمن ماه ۱۳۹۶ بوده است که با توجه شاخص میزان سنجش کیفیت هوا شاهد آلودگی هوایی بیش از ۷۵ برابر حد مجاز در جو شوشتر بودهایم . همچنین بررسی سایر نمودارها نشان می دهد که بیشترین تاپ پوینت ها در ماههای دی، بهمن و اردیبهشت ماه رخدادهاند که با توجه به وقوع خشک سالی های اخیر مطابقت دارند. بررسی همبستگی بین متغیرهای موردمطالعه نیز چنین نشان داد که بین متغیر وابسته ی ذرات معلق pm۱۰ و تمامی پارامترهای هواشناسی همبستگی معناداری در سطح ۹۹,۰% وجود دارد به گونه ای که بین میانگین دما، سرعت و جهت باد با pm۱۰ همبستگی معنادار و مثبتی وجود دارد و بین آلایندهی pm۱۰ و دیدافقی ، بارش و رطوبت نسبی نیز همبستگی منفی و معناداری در سطح ۹۹,۰% وجود دارد به طوریکه افزایش آنها منجر به کاهش میزان pm۱۰ در جو می شود. به صورت کلی و با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش دریافتیم که در بازه زمانی موردمطالعه تنها ۴۱% از روزهای موردمطالعه از کیفیت هوای پاک، سالم و مطلوب برخوردار بوده است و ۵۹% از روزهای موردبررسی دارای هوای فاقد کیفیت مناسب و حاوی میزان آلایندگی بیش ازحد استاندارد بوده است .

سری زمانی ، آلاینده هوا، PM۱۰ ، ذرات معلق ، شوشتر، روش آماری، ضریب همبستگی .