ابوالفضل نوری شهرآبادی - Faculty of Civil and Environmental Engineering, Semnan University, Semnan, iran
ابوالفضل حسنی - Professor, Faculty of Civil and Environmental Engineering, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran
بی تا بخشی - Professor, Department of Bacteriology, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

بتن یکی از پرکاربردترین مصالح تولیدی در دنیا است. ترک خوردگی در بتن مسئله­ی شایعی است که در اثر مقاومت کششی نسبتا کم آن رخ می­دهد. ترک­های ایجاد شده در بتن، دلیل اصلی کاهشدوام و عمر مفید سازه­های بتنی هستند. ترمیم مناسب و به موقع ریزترک­های اولیه به منظور جلوگیری از گسترش آنها در بتن و کاهش هزینه­های زیاد تعمیر و نگهداری، امری ضروری است. به همین منظور، روش­های خودترمیمی توسعه یافته­اند. افزودن میکروارگانیسم­ها در نسبت­های اختلاط بتن و تولید بتن زیستی یک استراتژی هوشمند و سازگار با محیط زیست برای ترمیم ترک­های بتن است ویک موضوع جدید  و نوآوری  در صنعت بتن محسوب می­شود. گونه­های باکتریایی مقاوم در شرایط محیطی سخت و خشن بتن، نظیر باسیلوس­ها، با تولید رسوب کربنات کلسیم طی یک فرآیند هیدراتاسیون مستمر، می توانند با پر کردن ریزترک های تازه تشکیل شده، بتن را ترمیم نمایند.هدف مقاله حاضر، شناسایی گونه­ی باکتری موثر، و میزان تاثیر آن بر خواص مقاومتی بتن، به عنوان یک عامل ترمیم­کننده است. نتایج حاکی از آن است که تغییرات ایجاد شده در خصوصیات مقاومتی بتن زیستی با افزودن باکتری باسیلوس سوبتیلیس­ در غلظت   ، مقاومت فشاری را ۲۴/۲۴ درصد افزایش داده و همچنین، دوام بتن را به کمک فرآیند خودترمیمی باکتریایی بهبود می­بخشد.

Self-healing, bio concrete, micro crack, Calcium Carbonate Precipitation