تعیین طرح اختلاط مناسب مخلوط های اساس تثبیت شده با سیمان حاوی مقادیر زیاد تراشه آسفالت
عنوان مقاله: تعیین طرح اختلاط مناسب مخلوط های اساس تثبیت شده با سیمان حاوی مقادیر زیاد تراشه آسفالت
شناسه ملی مقاله: JR_JTIEJO-3-1_004
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JTIEJO-3-1_004
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
مصطفی آدرسی - دکترای راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران و محیطزیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
ابوالفضل حسنی - استاد دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
ابوالفضل خویشداری - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد
مریم زینی - دانشجوی دکتری حمل ونقل، دانشکده مهندسی عمران و محیطزیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
خلاصه مقاله:
مصطفی آدرسی - دکترای راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران و محیطزیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
ابوالفضل حسنی - استاد دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
ابوالفضل خویشداری - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد
مریم زینی - دانشجوی دکتری حمل ونقل، دانشکده مهندسی عمران و محیطزیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
استفاده از مواد بازیابی شده آسفالتی در صنعت روسازی، به دلیل مقرون به صرفه بودن، در چند دهه اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، ارائه روند طرح اختلاط مناسب شامل تعیین حدود دانهبندی مناسب و فرمولبندی میزان رطوبت لازم تحت روش تراکمی استاندارد اصلاح شده و در نهایت بررسی تاثیر تراشه آسفالت بر مقاومت فشاری و تعیین مقدار بهینه تراش آسفالت و سیمان با حداقل هزینه اجرا میباشد. بدین منظور، در ابتدا خصوصیات دانهبندی مصالح مختلف و تراشه آسفالت و دانهبندی مناسب انتخاب گردید. برای بررسی خصوصیات تراکمی و تعیین رطوبت بهینه، ۱۲ طرح اختلاط مختلف، ترکیبی از چهار مقدار تراشه آسفالت (صفر، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ درصد) و مقادیر متفاوت سیمان (۳، ۵ و ۷ درصد) ساخته شد. سپس، نمونههای استوانهای ۳۰×۱۵ سانتیمتر به منظور بررسی خصوصیات مقاومت فشاری تکمحوری در درصد رطوبت بهینه ساخته شدند. نتایج نشان داد که حدود دانهبندی نشریه ۱۰۱ کشور با توجه به جنبههای مختلف اجرایی و آشنایی پیمانکاران و ادارات راه، بهعنوان حدود مناسب معرفی میشود. همچنین، نتایج مدلسازی میزان رطوبت بهینه نشان داد که با افزایش درصد تراشه آسفالت در مخلوط، درصد رطوبت بهینه افزایش و بهتبع آن چگالی خشک مخلوط کاهش مییابد. مقاومت فشاری نمونههای ۷ روزه مرطوب در دمای ۲۵ درجه سلسیوس مشخص کرد که با افزایش درصد تراشه آسفالت، مقاومت نمونههای تثبیت شده کاهش مییابد. همچنین، ۶۸% تراشه آسفالت به همراه ۵% سیمان، بهصرفهترین طرح اختلاط مصالح، با توجه به محدودیت مقاومت فشاری ۸/۳ مگاپاسکال، میباشد. در مجموع، میتوان انتظار داشت که بهجای استفاده از کوبش نمونهها با استفاده از چکش استاندارد، میتوان از تراکم لرزهای با زمان تقریبی ۶۰ ثانیه نیز استفاده کرد.
کلمات کلیدی: تراشه آسفالت, دانه بندی, رطوبت بهینه, مقاومت فشاری, تراکم لرزه ای
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2062073/