سپیده مبارکی - ۱. دانش آموخته ی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
هانیه محمود زاده - ۲. دانش آموخته ی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سلماس
سارا بصیری - ۲. دانش آموخته ی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سلماس
مینا جعفری - دانش آموخته ی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سلماس

موضوع انضباط، امروزه به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات موجود در جوامع، خودنمایی می کند و یکی از علل نارضایتی معلمان، بی انضباطی شاگردان است.یکی از اهداف تعلیم و تربیت، کمک به افراد در زمینه ی زندگی با دیگران و احترام گذاشتن به آن هاست؛ بنابراین برای این که فرد بتواند در اجتماع زندگی کند باید رفتار اجتماعی را بیاموزد؛ به این معنی که رفتارش باید مورد قبول اجتماع باشد. یکی از راه های موثر در ایجاد نظم و انضباط کلاسی نقش معلم خوب است. رفتار یا گفتار اشتباه معلم، باعث خواهد شد که دانش آموزان از آن تقلید کرده و با والدین و با دوستان خود همان رفتار را نشان دهند. ممکن است که معلمی، دانش آموزان را با صفات و القاب زشت و ناپسند صدا زند و دانش آموزان نیز با همان القاب یکدیگر را مسخره کنند. متاسفانه در آموزش و پرورش کشور ما، ایران، به نحوه گزینش معلمان توجه لازم مبذول نمی گردد. علاوه بر آن، معلمی به عنوان شغل دوم یا سوم دانسته شده و از ارزش و اهمیت لازم برخوردار نیست. البته مشکل از معلمان نیست؛ بلکه مشکل اصلی، مربوط به نظام آموزشی کشور است که در آن، معلمان از مقام و منزلت والایی برخوردار نیستند و طبق دیدگاه مزلو، بدنبال فراهم کردن اولین نیازشان که نیاز های فیزیولوژیک است، تلاش می کنند و همین مورد باعث می شود که به معلمی به عنوان شغل دوم و سوم نگاه کنند. طبق این دیدگاه، انسان ها تا نیاز های سطح پایینشان برآورده نشده، به نیاز های سطح بالا توجه نمی کنند. از این رو است که نظام آموزشی باید به معلمان و برآورد کردن نیاز هایشان توجه لازم را مبذول فرماید.

معلم نمونه، کنترل و انضباط کلاسی، دانش آموزان