معصومه صید مرادی - کارشناسی ارشد راهنمایی و مشاوره،دانشگاه آزاد اسلامی کسری واحدکرمانشاه
لیلا شاکری - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی،دانشگاه ارومیه
زینب شیر بندی تبار - کارشناسی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی،دانشگاه کردستان

کودکان استثنایی افرادی هستند که دارای ویژگی ها و توانایی های منحصر به فردی هستند که انها را از همسالان خود متمایز می کند. این کودکان ممکن است دارای معلولیت، استعدادهای استثنایی یا هر دو باشند. انها برای دستیابی به پتانسیل کامل خود به خدمات اموزشی و پشتیبانی تخصصی نیاز دارند. کودکان استثنایی طیف وسیعی از ویژگی ها را نشان می دهند که مختص ویژگی های استثنایی انهاست. این ویژگی ها بسته به فرد و ماهیت استثنایی های انها می تواند بسیار متفاوت باشد. کودکان استثنایی ممکن است سبک ها و ترجیحات یادگیری منحصر به فردی داشته باشند. ان ها ممکن است در برخی زمینه ها برتری داشته باشند در حالی که در برخی دیگر با مشکل مواجه می شوند. درک سبک های یادگیری ان ها می تواند به مربیان کمک کند تا اموزش را متناسب با نیازهای فردی خود براورده کنند. همچنین این کودکان اغلب دارای نقاط قوت و نقاط ضعف هستند. شناسایی و توسعه بر روی نقاط قوت انها می تواند اعتماد به نفس و انگیزه انها را افزایش دهد، در حالی که پرداختن به نقاط ضعف انها می تواند به انها در غلبه بر چالش ها کمک کند. شناسایی کودکان استثنایی یک رویداد یکباره نیست، بلکه یک فرایند مداوم است. با رشد و تکامل کودکان، نیازهای انها ممکن است تغییر کند و نیاز به ارزیابی مجدد و ارزیابی مجدد دوره ای داشته باشد. ارزیابی مداوم به نظارت بر پیشرفت کودک، شناسایی نقاط قوت و زمینه هایی که ممکن است نیاز به حمایت بیشتری داشته باشد، و انجام تنظیمات لازم در برنامه اموزشی او کمک می کند. ارزشیابی مجدد به ویژه در دوره های انتقالی مهم است، مانند زمانی که کودک از یک مقطع به پایه دیگر می رود یا از یک محیط اموزشی به محیط اموزشی دیگر منتقل می شود. این انتقال ها ممکن است نیاز به ارزیابی مجدد نیازهای کودک و مناسب بودن موقعیت اموزشی و خدمات فعلی انها داشته باشد.

کودکان استثنایی، آموزش ویژه، برنامه اموزشی