سیروس ابراهیمی - کارشناس مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

کورنل و همکارانش در سال ۲۰۰۲، یک معیار احتمالاتی پیشنهاد دادند و توسط تولنتینو و همکارانش گسترش یافت، در این مقاله، برای بررسی اثرات استهلاک مواد در بلندمدت به علت خوردگی ساختمان های بتن آرمه واقع در ساحل اقیانوس آرام مکزیک، از این معیار استفاده می کنیم. تغییرات همزمان ظرفیت و تقاضای سازه را در طول زمان، به روش عبارات ریاضی فرم بسته، باتوجه به معیار بررسی می کنیم. همچنین قابلیت اطمینان سازه از لحاظ شاخص های جایگیزین نیز ارائه شده است: الف) تعداد خرابی و شکست مورد انتظار در یک بازه زمانی و ب) فاکتورهای اطمینان به عنوان توابع زمان، در فرم طراحی ضریب تقاضا و ظرفیت. در این مقاله، به منظور اینکه خرابی سازه ناشی از خوردگی را درنظر بگیریم، شاخص های قابلیت اطمینان را توسعه داده ایم. هر دو عدم قطعیت شناخت یک وکتره ای را نیز درنظر گرفته ایم. در پایان قابلیت اطمینان سازه ای برای یک ساختمان چهار طبقه در خلیج آکاپولو مکزیک، تحت عنوان مجموعه ای از زمین لرزه های واقعی و ثبت شده، را ارزیابی کردیم.

ساختمان، قابلیت اطمینان، بتن آرمه، خوردگی