نفیسه مستکانلو - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسالمی ورامین
معصومه محمدی - کاردانی جامعه شناسی از دانشگاه فردوسی مشهد
خدیجه دهقانی - کارشناسی ریاضی کاربردی دانشگاه پیام نور شهرستان خرامه
سیدمحمدرضا حسینی - کارشناسی فقه و اصول حوزه علمیه قم

هوش هیجانی به مجموعه ای از مهارت ها و توانایی های انسان اشاره دارد که نه تنها به مدیریت و درک احساسات شخصی خود بلکه به مدیریت روابط اجتماعی و تعاملات میان فردی نیز کمک می کند. هدف از انجام این تحقیق مقایسه تاثیر روش های تدریس فعال و غیرفعال بر هوش هیجانی دانش آموزان بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به مقایسه تاثیر روش های تدریس فعال و غیرفعال بر هوش هیجانی دانش آموزان می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که هوش هیجانی به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های موفقیت در زندگی شناخته می شود که می تواند از طریق آموزش و تمرین توسعه یابد. روش های تدریس فعال بر این باورند که دانش آموزان باید در فرایند یادگیری مشارکت داشته باشند و به طور فعال با مطالب درگیر شوند. به طورکلی، شواهد موجود نشان می دهند که روش های تدریس فعال در مقایسه با روش های تدریس غیرفعال، تاثیر بیشتری بر رشد هوش هیجانی دانش آموزان دارند. این امر می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی، سازگاری اجتماعی و موفقیت آن ها در آینده کمک کند؛ بنابراین، به معلمان توصیه می شود که در فرایند آموزش خود، روش های تدریس فعال را به کارگیرند.

هوش، روش تدریس، تدریس فعال، هوش هیجانی