فهیمه اشرفی - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی
فاطمه اشرفی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی

گردشگری فرهنگی، بخش مهمی از گردشگری یک کشور یا مناطق فرهنگی است که تاریخ مردم، آداب و سنن، هنر، ارزش ها و سبک زندگی آنها در این مناطق جغرافیایی از مهمترین مولفه مولفه های آن محسوب می می شوند . هر جاذبه طبیعی یا فرهنگی جاذبه توریستی بالقوه است که به توسعه گردشگری در یک مقصد خاص افزوده می شود. توسعه هر منطقه گردشگری باید براساس مشخصات ، ظرفیت ها و پتانسیل های منطقه باشد. تحقیق حاضر به بررسی عوامل موثر بر توسعه گردشگری فرهنگی شهر گمیش تپه که خاستگاه قوم ترکمن و فرهنگ اصیل و قدیمی ترکمن می باشد، می پردازد. تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و کاربردی می باشد. از اینرو ضمن استفاده از منابع و اسناد ، اطلاعات توسط جامعه آماری کارشناسان ، / کتابخانه و اینرنتی ، با استفاده از پرسشنامه با روایی ۷۳/۰ مدیران و متولیان امر گردشگری و فعالان بخش گردشگری با حجم نمونه ۶۴ نفر تکمیل گردید. با استفاده از نرم افزار تحلیلی spss یافته ها تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان می دهد ، امکانات و تاسیسات زیر بنایی با ۷۹۴/۰ + ، سرمایه گذاری با ۷۶۳/۰+ و همچنین آموزش های ترویجی فرهنگی با ۷۰۲/۰+ ، برنامه ریزی استراتژیک با ۶۹۸/۰ و تبلیغات با ۵۸۲/۰ + که همگی دارای بار عاملی بیشتر از ۵/۰ هستند دارای بیشترین تاثیرگذاری در توسعه گردشگری فرهنگی شهر گمیش تپه می باشند که به ترتیب در رتبه های ۱ تا ۴ بوده و بسیار معنی دار (معنی داری بالا ) تلقی می شوند. همچنین مدیریت صحیح با بارعاملی ۳۴۶/۰ + با بار عاملی بزرگتر از ۳/۰+ معنی دار در توسعه گردشگری می باشد. کلیه متغیرها با سطح معنی داری کمتر از ۰.۰۵ دارای رابطه معنی داری در توسعه گردشگری شهر گمیش تپه می باشند. همچنین ۲۲۸/۶۳ درصد واریانس تببین شده عوامل موثر بر توسعه گردشگری می باشند.

گردشگری فرهنگی ، توسعه گردشگری ، قوم ترکمن ، گمیش تپه