منوچهر میردریکوندی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود

با توجه به اینکه استفاده مامورین از سلاح و مهمات در جریان تعقیب و کشف جرم و دستگیری بزهکاران امریعادی و جاری بوده، دادسراها و دادگاه ها معمولا مواجه با مواردی می شوند که مامورین در جریان انجام وظیفهخویش مرتکب عملی می شوند که وصف مجرمانه دارد. در صورتی که برای دفاع از خود در برابر کسی که باسلاح سرد یا گرم به آنان حمله کند یا بدون سلاح به او حمله می کند ولی شرایط و اوضاع احوال به نحوی استکه بدون بکارگیری اسلحه دفاع شخصی امکان نداشته باشدماموران هنگامی مجاز به استفاده از اسلحه هستند که چاره ای جز بکارگیری از آن نداشته باشند و در صورتلزوم استفاده از اسلحه، باید قبل از شلیک به طرف مقابل اخطار کنند .برابر قانون، تیراندازی به وسایل نقلیه هنگامی مجاز است که مامورین ابتدا در ایستگاه های ایست بازرسی (موقتیا دائم) از وسایل هشدار دهنده اعم از موانع، تابلو، چراغ گردان تعبیه نمایند و علاوه بر موارد مذکور با صدایرسا و بلند به راننده وسیله نقلیه ایست داده و راننده به اخطار ایست توجهی ننموده باشد .مامورینی که با رعایت مقررات قانون از اسلحه استفاده می کنند هیچ گونه مسئولیت جزایی و مدنی ندارند امااگر ثابت شود که شخص متوفی یا مصدوم بی گناه بوده پرداخت دیه و جبران خسارت وارده به این اشخاص برعهده سازمانی است که مامور درآن انجام وظیفه می کند، اما اگر مامور برخلاف مقررات قانون از اسلحه استفادهکرده باشد علاوه بر تحمل مجازات قانونی عملش، خسارات وارد را نیز باید جبران کند.

مامورین نظامی ، سلاح و مهمات، مسئولیت کیفری