حسین علی زاده - کارشناسی ارشد حقوق عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم

از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ، دو رویکرد از سوی ایالات متحده آمریکا و قدرتهای غربی جهت مواجهه و مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران شکل گرفت . رویکرد نخست ، بر تغییر رفتار از طریق اعمال تحریمهای اقتصادی و منزوی کردن متمرکز شده رویکرد دوم و ، خواهان تغییر رژیم ایران بود که از دو طریق دنبال شد؛ طریقه اول در پی به کارگیری قدرت سخت بود که با تحمیل و حمایت از جنگ هشت ساله عراق علیه ایران و همچنین تحریمهای اقتصادی پیگیری شد و طریق دوم که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و به خصوص پس از رخداد ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ با جدیت بیشتری دنبال شده است ، به استفاده از قدرت نرم و توسل به شیوه های براندازی نرم بازمی گردد. انقلاب اسلامی ایران را می توان تجلی تحقق قدرت نرم به معنای توانایی نفوذ در رفتار دیگران بدون تهدید و یا پرداختن هزینه ی محسوس به شمار آورد. در این مقاله تلاش خواهد شد به تطبیق انقلاب اسلامی و انقلاب نارنجی اوکراین بپردازیم .

انقلاب، رژییم سیاسی ، قدرت، حکومت