مینا عنابستانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، باشگاه پژوهشگران جوان، مشهد، ایران
محمدرضا بهرام زاده - عضو هیات علمی دانشگاه و دبیر کمیسیون خدمات شهری شورای اسلامی شهر مشهد

در جهان پر از پیچیدگی، شتاب تغییر وتنوع کنونی رشدوتوسعه سازمان ها و دستیابی به اهداف موضوعی است که همواره مورد توجه اندیشمندان قرار گرفتهاست. سازمانها به جهت حرکت و هم سو شدن با تغییرات ودستیابی به اهداف ازافراد تشکیل یافته اند ویژگی کلیه این سازمان ها وجود رقابت است بهره گیری ازسرمایه اجتماعی تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده و به کارگیری مدیریت دانش سازمان ها را درشرایط رقابتی حاضر توانمند کرده و شرایط موفقیت آنها را فراهم می آورد سرمایه اجتماعی ازمراودات و روابط اجتماعی افراد با یکدیگر حاصل شده و مزایای بسیاری برای سازمان ایجادمی نماید ازطرفی یکی ازمهمترین و با ارزش ترین سرمایه های هرسازمانی دانش است پیاده سازی مدیریت دانش و تبدیل سازمان به یک سازمان یادگیرنده به عنوان راهکاری درجهت ارتقا سرمایه اجتماعی سازمان مورد توجه مقاله حاضر است براین اساس پس ازتعریف سرمایه اجتماعی به شرح سازمان یادگیرنده و مدیریت دانش پرداخته میشود سپس ضرورت به کارگیری مدیریت دانش درسازمان و تبدیل به سازمان یادگیرنده بررسی شده دراخر نیز پس ازنتیجه گیری پیشنهاداتی خطاب به سازمان ها درجهت به کارگیری مدیریت دانش ارایه میگردد.

سازمان یادگیرنده، سرمایه اجتماعی، مدیریت دانش