روح اله کشیری - کارشناسی مدیریت حرفه ای شعب بانک ، دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد تلاشگران اندیشه کاراد، تهران، ایران
محمدعادل رحیمی اصفهانی - کارشناسی بیمه اموال، دانشگاه جامع علمی کاربردی، واحد بازرگانی ، تهران. ایران
مهدی موحدی راد - دانشجوی کاردانی رشته صدابرداری، دانشگاه جامع علمی کاربردی، تهران، ایران.

استفاده از هوش مصنوعی (”AI”) و تجزیه و تحلیل دادههای بزرگ به بیمه گران این امکان را می دهد تا تعیین کنند که آیا باید یک ریسک را پذیرهنویسی کنند یا نه ، و اگر چنین است ، با چه شرایطی . مجموعه گستردهتری از دادههای بیمه گذار ممکن است دقت ارزیابی احتمال خسارت را افزایش دهد و از عدم تقارن اطلاعاتی بین بیمه گذار و بیمه گر پیشی بگیرد. اگرچه اجرای هوش مصنوعی و کلان داده به نفع بیمه گران است ، اما تقسیم بندی فراگیر از طریق هوش مصنوعی پیامدهای منفی دارد و در صورت محاسبه نادرست ریسک ، پیامدهای جدی برای بیمه گذاران به همراه خواهد داشت . در دنیا، مقررات بیمه فعلی حاوی برخی محدودیت های موجود است که آزادی بیمه گران را در استفاده از هوش مصنوعی محدود می کند، در این مقاله به بررسی به کارگیری هوش مصنوعی توسط قانون بیمه بلژیک خواهیم پرداخت . با این وجود، این مقررات در محافظت از بیمه گذاران در برابر عدم دقت در ارزیابی ریسک و در نتیجه دریافت حق بیمه یا شرایط نادرست ، کوتاهی می کند.

هوش مصنوعی ، بیمه ، ریسک ، مزیت ، محدودیت