فخریه دغاقله - کارشناسی الهیات فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه شهید چمران اهواز آموزگار اداره آموزش و پرورش شهرستان آبادان

در دنیای امروز، آموزش مبتنی بر شخصیت دانش آموزان ابتدایی به عنوان یکی از اهداف اساسی آموزش و پرورش شناخته می شود. شخصیت دانش آموزان نه تنها بر پیشرفت تحصیلی آن ها تاثیر می گذارد، بلکه بر روابط اجتماعی، اعتماد به نفس، و مهارت های حل مسئله نیز موثر است. به همین دلیل، برنامه های آموزشی که به طور خاص بر آموزش مبتنی بر شخصیت تمرکز دارند، می توانند نقشی کلیدی در موفقیت تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان ایفا کنند. در بسیاری از سیستم های آموزشی، تمرکز اصلی بر روی محتوای علمی و مهارت های پایه ای است، در حالی که جنبه های شخصیتی و اجتماعی دانش آموزان کمتر مورد توجه قرار می گیرد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده است که آموزش مبتنی بر شخصیت و مهارت های اجتماعی نقش مهمی در موفقیت تحصیلی و کیفیت زندگی دانش آموزان ایفا می کند. بنابراین، نیاز به بررسی و ارزیابی برنامه های آموزشی مبتنی بر شخصیت به عنوان راهکارهایی برای بهبود این جنبه ها احساس می شود. با توجه به تغییرات سریع اجتماعی و اقتصادی و نیاز به آماده سازی نسل جدید برای مواجهه با چالش های آینده، اهمیت پرداختن به جنبه های شخصیتی دانش آموزان بیش از پیش احساس می شود. برنامه های آموزشی مبتنی بر شخصیت می توانند به تقویت مهارت های اجتماعی، اعتماد به نفس، و توانایی های حل مسئله در دانش آموزان کمک کنند، که این عوامل به نوبه خود می توانند بر عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی آن ها تاثیر مثبت بگذارند. علاوه بر این، ارزیابی تاثیر این برنامه ها می تواند به سیاست گذاران و مربیان کمک کند تا برنامه های آموزشی موثرتری طراحی کنند و منابع را به شیوه ای بهینه تخصیص دهند. این مقاله بر ضرورت تحقیق در این حوزه تاکید دارد و تلاش می کند تا شواهد علمی لازم را برای حمایت از ادغام برنامه های مبتنی بر شخصیت در سیستم های آموزشی ارائه دهد.

برنامه های آموزشی، آموزش مبتنی بر شخصیت، دانش آموز، آموزگار، والدین