حبیب الله خودسیانی - دانشجوی دکتری گروه جزا و جرم شناسی، واحد اصفهان (خوراسگان). دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
محمود مالمیر - دانشیار، گروه جزا و جرم شناسی، واحد اصفهان (خوراسگان). دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. (نویسنده مسوول)
مسعود حیدری - دانشیار، گروه جزا و جرم شناسی، واحد اصفهان (خوراسگان). دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

امنیت ازجمله مقوله های بنیادین زندگی شهروندان است که با وقوع جرم و پیشگیری از آن در تعامل است. قائل شدن به امنیت مطلق با حیات آدمی متناسب نیست و منافی بهره مندی و کاربست برخی از حق ها، ازجمله حق داشتن حریم خصوصی است. پیشگیری از وقوع جرم، تنها محدود و منحصر به اقدامات پس از وقوع جرم نیست و حین ارتکاب جرم و پیش از ارتکاب نیز ممکن است دولت به مفهوم عام کلمه، یعنی قوای حاکم مقننه، مجریه و قضاییه اقداماتی را در راستای تحقق پیشگیری از وقوع بزه انجام دهند، هرچند رعایت حریم خصوصی در بسیاری از فرهنگ ها و جوامع، امری ضروری است، اما گاهی اوقات و درصورت تعارض، امکان نقض آن وجود دارد، البته این موارد نقض هم امری نسبی است و ممکن است در برخی جوامع نسبت به برخی دیگر، موارد نقض آن متفاوت باشد. هدف از انجام این پژوهش، تبیین تبعات امنیتی شدن حقوق کیفری موضوعی است که در تعارض با نقض حریم خصوصی است و پرسش اصلی این است که پیشگیری امنیت مدار واجد چه مولفه هایی است که امکان تعارض مولفه های مذکور با حریم خصوصی شهروندان وجود داشته باشد؟ این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و به صورت کتابخانه ای انجام شده است، نتیجه این که دولت باید نقش نظارتی خود را به صورت استثنایی اعمال و در حوزه های مربوط به حریم خصوصی جز درصورت مصلحت و ضرورت وارد نشود.

حقوق شهروندی, حریم خصوصی, پیشگیری وضعی, پیشگیری امنیت مدار