تدوین بسته آموزشی معنویت محور و ارزیابی اثربخشی آن بر بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان

پژوهش حاضر با هدف تدوین بسته آموزشی معنویت محور و ارزیابی اثربخشی آن بر بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش از نوع آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری پژوهش شامل جوانان در سال ۱۴۰۲ با دامنه سنی ۴۰-۲۵ سالگی در سطح شهر تهران بود. در «مرحله کیفی» تعداد ۱۵ نفر از متخصصین و صاحب‎نظران در حوزه روان شناسی دین و معنویت به صورت هدفمند و با استفاده از مصاحبه نیمه‎ساختاریافته به منظور شناسایی مولفه‎های معنویت مورد بررسی قرار گرفتند. در «مرحله کمی» نیز تعداد ۳۰ نفر به صورت نمونه‎گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای پژوهش جهت جمع‎آوری داده‎ها شامل مقیاس بهزیستی وجودی پالوتزین و الیسون (۱۹۸۲) و بهزیستی اجتماعی کییز (۱۹۹۸) بود. برای تجریه و تحلیل داده‎ها از روش نسبت روایی محتوایی لاوشه (CVR)، آماره‎های میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‎های کیفی پژوهش نشان داد که معنویت درمانی شامل سه مولفه اساسی تحت عناوین توانمندسازی، تعالی‎جویی و پیوندگرایی است. همچنین، یافته‎های کمی بیانگر آن است که برنامه آموزشی معنویت‎محور به طور معناداری موجب افزایش بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان در گروه آزمایش نسبت به گروه مهار شده است.

Keywords:

Spirituality , empowerment , excellence , connectionism , existential well-being , social well-being