ابراهیم کیخا - فوق لیسانس زیست گیاهی

هدف از این مطالعه، مروری بر تاریخچه، اپیدمیولوژی، نحوه انتقال، علایم بالینی ،تشخیص، درمان، واکسیناسیون و پیشگیری بیماری آبله میمون می باشد. مطالعه حاضر یک مقاله مروری است که از طریق جستجو در پایگاه ها، بانک های اطلاعاتی و منابع معتبر علمی داخلی (پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی [SID] و مگیران) و خارجی شامل: Google Scholar, Web of Science, Pubmed, Science Direct, Scopus به دست آمد و از کلماتکلیدی بیماری آبله میمون، ویروس آبله میمون، پاکس ویریده، طغیان آبله میمون، ویروس آبله استفاده شد. آبله میمون یک بیماری عفونی مشترک بین انسان و دام است که توسط ویروس های آبله میمون نوعی از ارتوپاکس ویروس از خانواده Poxviridae ،که در آفریقا بومی است، ایجاد می شود. آبله میمون که معمولا یک بیماری خود محدود کننده است. با علائمی شبیه آنفولانزا (تب، دردهای عضلانی، لرز و خستگی) شروع می شود. معمولا در عرض ۱ تا ۳ روز (گاهی اوقات بیشتر) پس از شروع تب، بیمار دچار بثوراتی می شود که اغلب از صورت شروع شده و سپس به سایر نقاط بدن سرایت می کند. ضایعات ممکن است در سراسر بدن ظاهر شوند. کاهش مصونیت جمعیت ها به دلیل قطع واکسیناسیون آبله در گذشته، راه را برای آبله میمون هموار کرده است. این را افزایش تعداد موارد و همچنین عود بیماری در برخی کشورها نشان می دهد. گسترش این بیماری به سایر کشورها باعث نگرانی از ایجاد همه گیری دیگری مشابه پاندمی کرونا گردیده است. تجارب حاصل از پاندمی های گذشته بویژه پاندمی کووید - ۱۹ از جمله فرصت هایی است که جامعه جهانی می تواند از آن جهت مقابله و کنترل بیماری های نوپدید و بازپدید از جمله آبله میمون استفاده نماید.

مروری، بیماری،آبله میمون و کرونا