گیاه پالایی در محیط های آلوده: بررسی عملکرد گیاهان خردل هندی و عدسک آبی وجلبک های اسپیروژیر و قهوه ای

گیاه پالایی به معنای استفاده از گیاهان و جلبک ها برای تصفیه آلودگی ها از محیط های آلوده است و به عنوان یک راه حل طبیعی و پایدار برای کاهش آلودگی ها مورد توجه قرار گرفته است. این روش با افزایش جمعیت و گسترش صنایع، به کاهش اثرات زیست محیطی آلودگی ها و بهبود کیفیت محیط زیست کمک می کند. گیاهان و جلبک ها از طریق مکانیسم هایی مانند جذب ،تجمع، تجزیه و تثبیت، آلودگی ها را حذف می کنند و در تصفیه فاضلاب های صنعتی، پساب های شهری و آلودگی های خاکی به کار می روند. با وجود مزایای متعدد، گیاه پالایی با چالش هایی مانند انتخاب گیاه مناسب و زمان مورد نیاز برای تصفیه مواجه است و تحقیقات بیشتری برای بهبود کارایی آن ضروری است. آینده گیاه پالایی با توجه به نیازهای روزافزون به روش های پایدار و دوستدار محیط زیست امیدوار کننده است و می تواند نقش مهمی در حفظ و بهبود کیفیت محیط زیست ایفا کند. در این مطالعه به بررسی پالایش دو گیاه و دو جلبک پرداخته شده است که هر کدام از گیاهان و جلبک های انتخابی دارای بیشترین پالایش در محیط های آبی هستند. گیاهان خردل هندی و عدسک آبی هر کدام به ترتیب دارای ۸۵ و ۹۰ درصد پالایش آب های ساحلی و انواع آب ها هستند و جلبک های اسپیروژیر و قهوه ای هر کدام به ترتیب دارای ۹۰ و ۹۵ درصد پالایش در محیط های آبیهستند.

Keywords:

گیاه پالایی , عدسک آبی , خردل هندی , جلبک spirogyra , جلبک قهوه ای , پالایش آب