حسین فرحی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی
زمانه شاهینی - دانشجوی دکترای حقوق بین الملل ، گروه حقوق ،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران
ابراهیم مقدم - دانشجوی دکترای حقوق بین الملل ، گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد، تهران

به گواه تاریخ مناقشات سیاسی بین ایران و امریکا از کوتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ با ساقط کردن دولت دکتر محمد مصدق و شهادت دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران بعد از سفر نیکسون به تهران بود هرچند مداخلات آشکار و پنهان این قدرت نو ظهور بعد از جنگ جهانی دوم در دستور کار زمامداران آن کشور بود، اما اوج این مخاصمه ها بعد از انقلاب و تسخیر سفارت آن کشور توسط دانشجویان به علت مداخله های سیاسی و حمایت از برخی جریانات تند رو ضد انقلاب صورت گرفت قابل توجه می باشد، با این حال در گذر زمان اختلافات میان این دو کشور به دشمنی و گاها” به تقابل نظامی در اثنای جنگ ایران و عراق در قالب حمایتهای مادی و معنوی از نظام سیاسی حاکم بر عراق صورت میگرفت ، اما این پایان کار نبود و منازعات بعد از چنگ ایران و عراق بیشتر رنگ و بوی اقتصادی و سیاسی گرفت و در ادامه تقابل حقوقی در موضوعات ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران و عدم ایفای تعهدات در معاهده الجزایر فاز سومی از تقابل را ایجاد نمود که انگیزه طرح دعاوی در دادگاههای بین المللی را باعث شد. که در آخرین مورد آن خروج آمریکا از توافق نامه تحت عنوان برنامه جامع اقدام مشترک که در عرف بین الملل به برجام معرف بود به اوج خود رسید. این مقاله در پی کنکاش در اختلافات حقوقی بین ایران و امریکا بوده و با نگاه به معاهده مودت به موضوع پرداخته است . مقاله پیش رو به صورت تحلیلی - توصیفی و به صورت کتابخانه ای گردآوری شده ،باشد تا مورد قبول واقع گردد

دعاوی ایران؛ عهدنامه مودت؛ دادگاه بین المللی ؛ نظام حقوق آمریکا