محمدمهدی زارعی - استادیار دانشگاه مازندران
امیرحسین کاسب - کارشناسی ارشد فقه و حقوق دانشگاه مازندران
حسین خالقی - کارشناسی حقوق دانشگاه مازندران

امروزه یکی از مهم ترین مسائل حقوق خانواده در ایران و حتی سایر کشورها با نظامهای حقوقی متفاوت و فرهنگ های گوناگون بحث حضانت است . اینکه چه تمهیدی باید اندیشیده شود تا کودک کمترین آسیب را پس از جدایی والدین خود ببیند، و به مراحل رشد و تربیت او خللی وارد نشود. حضانت یعنی حفظ و نگهداری کودک به منظور تربیت و رشد او تا سن بلوغ و حضانت مشترک به معنای تقسیم حضانت فرزندان بین دو والدین بعد از طلاق یا جدایی است . در این مقاله سعی شده به روش کتابخانه ای و توصیفی _تحلیلی به بررسی مزایا و معایب این مسئله از منظر فقه و حقوق بپردازیم . و از دعاوی و مشکلاتی که این مسئله می تواند در یک جامعه بوجود آورد جلوگیری کرده تا آسیب کمتری متوجه فرزندان و والدین آنها شود.

فقه ؛ حقوق؛ حضانت ؛ حضانت مشترک؛ مصلحت کودک.