فاطمه کاویانی فیضی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق وعلوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد
لیلا جوانمرد - استاد یار،گروه حقوق خصوصی دانشکده ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه لرستان، خرم آباد

در حقوق ایران در صورت طلاق والدین تا سن هفت سالگی اولویت حضانت با مادر است و پس از آن با پدر است .در صورت فاقد صلاحیت بودن مادر در برخی شرایط از جمله انحطاط اخلاقی ، ابتلا به جنون ،ازدواج با فردی دیگر، یا زوال اخلاقی که مصلحت فرزند به خطر افتد و یا وجود سایر شرایط سلب حضانت فرزندان از مادر می توان جدای از اینکه فرزندان کمتر از ۷ سال سن دارند، حضانت را به پدر یا دیگر اقربای کودک واگذار نمود و درصورتی که پدر در مدتی که حضانت بر عهده اوست مبتلا به عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی ،اعتیاد زیان آور به الکل و... باشد حضانت از وی سلب می شود . همچنین هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت او است ، صحت جسمانی یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، محکمه می تواند به تقاضای نزدیکان طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضایی ، ، پس از اثبات این ادعا،قهرا حضانت را سلب نموده و کودک را به فرد دیگری بسپارد

حضانت ؛ کودک؛ عدم صلاحیت .