علیرضا نادری نسب - رشته حقوق گرایش خصوصی،کارشناسی ارشد،دانشگاه پیام نور،واحد ورامین

ماهیت نامتمرکز بودن رمزارزها و تاکید بر ناشناس بودن دارندگان و مبادله کنندگان و عدم احراز هویت آنان، بزرگترین چالش فراروی کشورها برای تصمیم گیری در این حوزه است قاعدتا. بانک های مرکزی کشورهاچندان موافقتی با این پدیده که می تواند کاهش قدرت آنهارا در اعمال سیاست های اقتصادی به همراه داشته باشد نخواهند داشت . رمزارزها ابتدا به عنوان وسیله مبادله بکارگرفته شدند، سپس کارکرد آنها به عنوان پول یاارز مطرح شد، که همه این کارکردها محل تامل کارشناسان اقتصادی قرار گرفت .عدم محدودیت جغرافیایی این پدیده، باعث شکل گیری اقتصاد و صنعتی فرامرزی شده که متقاضیان زیادی در دنیا و از جمله در ایران، هم در بعد ایجاد(استخراج) و هم در بعد مبادلات، دارد. ورودرمزارزها و استقبال روزافزون از آنها، عکس العمل های متفاوتی ازسوی کشورهااز ممنوعیت مطلق تا تجویز کامل را در پی داشته است . ازطرفی استخراج رمز ارزها با مصرف برق زیادی همراه است که با توجه به تعرفه گران تولید رمز ارز، استخراج کنندگان را به سوی استفاده غیر مجاز از انرژی الکتریکی سوق می دهد. این استفاده غیر مجاز از برق مسئولیت های کیفری و مدنی را برای استخراج کنندگان رمز ارز به همراه دارد. انواع مختلفی از مسئولیت های مدنی استخراج کنندگان غیر مجاز رمز ارزدر مقابل مشترکین و ادارات برق(به عنوان نماینده دولت ) قابل تعریف است . در این تحقیق صرفا به مسئولیت هایی مدنی استخراج کنندگان رمز ارزی که بصورت غیر مجاز از انرژی الکتریکی استفاده می کنند در برابر ادارات برق پرداخته شده است .

رمزارزها، مسئولیت مدنی ، استفاده غیرمجاز برق، ادارات برق