زینب پورخاقان - هیات علمی دانشگاه خوراسگان
هما اسفندیاری زاده - دانشگاه نجف آباد
پیمان بازوند - دانشگاه الیگودرز

بی تردید نظام بین الملل شاهد بروز رفتارهای متخلفانه ای میباشد که سازمانهای بین المللی به گونه ای در آن سهیم می باشند. کمیسیون حقوق بین الملل در دو طرح ۲۰۰۱ و ۲۰۱۱ در رابطه با مسئولیت بین المللی به مسئولیت در ارتباط با عمل دیگری که از آن به مسئولیت اشتراکی دولتها و سازمانهای بین المللی یاد شده پرداخته است که یکی از آنها عدم انجام تعهدات بین المللی است. مع الوصف دقیقا مشخص نیست که مسئولیت سازمانهای بین المللی در این نوع مسئولیت چگونه است و با اعمال مسئولیت اشتراکی دولتها و سازمانهای بین المللی این سازمانها به چه اندازه دارای مسئولیت میباشند و بایستی جبران خسارت کنند از سوی دیگر در کنار سازمانهای بین المللی دولتها نیز در ارتکاب این اعمال متخلفانه در اینجا عدم انجام تعهدات بین المللی به طریقی سهیم میباشند به جهت اهمیت موضوع هدف از پژوهش حاضر بررسی عدم انجام تعهد بین المللی در حقوق سازمانهای بین المللی است که با اتخاذ رویکرد توصیفی - تحلیلی با شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و استفاده از متون مکتوب و اینترنتی و قوانین و اسناد موجود به واکاوی این موضوع پرداخت مهم ترین دستاوردهای پژوهش حاضر بدین قرار است طرح ۲۰۱۱ کمیسیون حقوق بین الملل عدم انجام تعهدات بین المللی توسط سازمان بین المللی را به طریق ۱ صدور تصمیم با دادن مجوز به اعضا ماده ۱۷ ۱۲ از طریق گرفتن تصمیم بند نخست ماده (۱۷) و ۱۳ از طریق دادن مجوز بند دوم ماده (۱۷) مسئول دانسته و عدم انجام تعهد بین المللی خواه از طریق صدور تصمیم الزام آور خواه به واسطه تجویز باشد موجب مسوولیت برای سازمانهای بین المللی می داند. بدین ترتیب سازمان های بین المللی نیز مانند دولتها مکلف هستند که مسئولیت بین المللی رفتارهای متخلفانه خود را پذیرفته و تمامی ضررها و زبانهای وارده را به روشهایی نظیر اعاده وضع به حالت سابق پرداخت غرامت و جلب رضایت زبان دیده جبران نمایند. این اصل وسیع در رویه سازمانهای بین المللی و اسناد بین المللی نیز مورد پذیرش قرار گرفته است

سازمانهای بین المللی حقوق بین الملل عدم انجام تعهدات بین المللی، مسئولیت بین المللی