سیدمهدی جلالی
علی نوری پور

این پژوهش با هدف بررسی حقوقی مالکیت جهیزیه و مسئولیت زوج نسبت به آن صورت گرفته است .روش مورد استفاده به صورت توصیفی - تحلیلی بوده و نتایج و یافته ها حاکی از آن است که از خصوصیات زندگی زناشویی اشتراک در امور است ؛ بر این اساس جهیزیه ای که از طرف زن آورده می شود برای سهولت زندگی مشترک مورداستفاده زن و شوهر قرار می گیرد در این فرض بر اساس قالب های »قانون مدنی « می توان احکام شرکت در امور مدنی را بر این مورد بار کرد که بر اساس این شراکت بر اساس اختیار زوجین بوده است و مطابق ماده ۵۸۴ قانون مدنی »شریکی که مال-الشراکه در ید اوست در حکم امین است و ضامن تلف و نقص آن نمی شود، مگر در صورت تعدی و تفریط « بنابراین اگر به صورت اتفاقی زوج به جهیزیه صدمه و نقصانی وارد کند ضامن این تلف نیست ؛ ولی در صورت تعدی و تفریطی که در دادگاه ثابت شود؛ زوجه می تواند خسارت واردشده را از زوج دریافت کند. منظر دیگر برسی موضوع از لحاظ حقوقی است . در تعریف جهیزیه در ترمینولوژی حقوق گفته شده است که جهیزیه مالی است که زن علی الرسم (برحسب مرسوم) در موقع ازدواج به منزل شوهر می برد و علاوه بر استفاده خود شوهر نیز اباحه انتقال آن را می یابد این مال در مالکیت زن خواهد بود و شوهر مالک آن نمی شود .

نکاح ، مالکیت ،جهیزیه ،مسئولیت ،زوج ،زوجه ،استرداد