چکیده دما یک پارامتر تاثیرگذار بر رشد ماهی در شرایط طبیعی می باشد. به منظور بررسی دمای آب بر میزان رشد و درصد بازماندگی بچه کپورماهیان نورس هندی تعداد ۱۰۵۰۰ قطعه بچه ماهی نورس به ۳ استخر ۷۰۰ مترمربعی پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور با تراکم ۳۵۰۰ قطعه در هر استخر که شامل ۷/۴۶ درصد کاتلا (Catla catla)، ۳۵ درصد روهو (Labeo rohita)و ۳/۱۸ درصد مریگال (Cirrhinus reba) بود معرفی شدند. میانگین وزن و طول کل اولیه در نمونه ها به ترتیب ۰۱/۰±۳/۰ گرم و ۷۵/۰±۶/۲۳ میلی متر در روهو، ۰۱/۰±۱/۰ گرم و ۳۵/۰±۲۶/۳۳ میلی متر در کاتلا و ۰۱/۰±۱۶/۰ گرم و ۹۶/۰±۸/۳۴ میلی متر در مریگال بود. نمونه ها به طور ماهانه بیومتری شدند و تلفات و دما به طور روزانه ثبت شد. غذا به صورت کنسانتره به ماهیان داده شد با کاهش دما از میزان تغذیه کم شده، به طوری که در ماه آذر، دی و اواسط بهمن غذادهی قطع شد. نتایج این بررسی نشان داد که که بیش ترین میزان رشد در بچه ماهیان نورس در شهریور (۴۵/۰±۷۴/۲۹ گرم)، مهر (۷۷/۰±۷۴/۲۳ گرم) و آبان (۴۶/۰±۱۲/۲۰ گرم) صورت گرفت و در ماه های آذر (۶۷/۰±۴/۱۵ گرم)، دی (۴۸/۰±۱۹/۱۰ گرم)، بهمن (۷۸/۰±۲۱/۱۱ گرم) و اسفند (۴۹/۰±۴۱/۱۹ گرم) به صورت تقریبا ثابت در آمد. درصد بازماندگی در محدوده دمایی ۷۴/۲۹-۱۹/۱۰ درجه سانتی گراد بین ۷۱/۹۵-۶/۸۰ درصد در ۳ استخر مشاهده شد. در دمای حداقل ۷ درجه در دی و بهمن و حداکثر ۳۳ درجه در شهریور تلفاتی مشاهده نشد. بیش ترین میزان رشد در بچه ماهیان روهو مشاهده گردید. میزان رشد ماهیان مریگال و کاتلا در مراحل بعدی بودند که دلیل اصلی را می توان در تراکم کاتلا دانست. با توجه به درصد بازماندگی این بچه ماهیان در دامنه متغیر دمایی می توان نتیجه گرفت که این ماهیان توان سازگاری و پرورش در شرایط اقلیمی استان خوزستان را دارا می باشند.

دما