علیرضا مبرهن فرد - دانش آموخته واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
عباس اسماعیلی ساری - دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس
شعبانعلی نظامی - دانشکده منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان
ناصر قائمی - دانشکده بیوتکنولوژی دانشگاه تهران

هدف از انجام این مطالعه ارزیابی غلظت جیوه موجود در موی سر افراد مورد بررسی در استان خوزستان برحسب جنس و گروه های سنی و ارتباط آن با میزان تغذیه انسان از ماهی بود. نمونه های مو کاملا در ارتباط با قرار گرفتن در معرض متیل جیوه بوده و می تواند برای تعیین مقدار متیل جیوه ای که در چندین ماه یا یک سال گذشته وارد بدن گردیده، به کار روند. تعداد ۸۸ نمونه موی سر انسان به طور تصادفی جمع آوری گردید. پرسشنامه ای نیز برای فراهم آوردن اطلاعاتی در مورد پارامترهای تاثیرگذار بر مقدار جیوه ی بدن طراحی گردید. اندازه گیری مقدار جیوه موجود در نمونه ها به وسیله دستگاه پیشرفته (LECO, AMA۲۵۴, Mercury Analyzer) برطبق روش استاندارد شماره D-۶۷۲۲ (ASTM) انجام پذیرفت. در مجموع میانگین غلظت جیوه در موی سر افراد ppb (Mean±S.E) ۶۸/۲۳۲± ۰۵/۱۶۰۱ بود. میانگین غلظت جیوه در موی سر افراد مونث ppb ۰۸/۲۷۹± ۰۱/۱۵۵۵ و در موی سر افراد مذکر ppb ۸۸/۳۹۴± ۸۹/۱۶۵۸ بود. همبستگی معنی داری بین غلظت جیوه موی سر و تعداد وعده های مصرف ماهی وجود داشت (۰۱/۰P<). ۲۷/۲ درصد از نمونه ها (۲ نمونه) دارای غلظتی بالاتر از حد آستانه خطر ppm ۱۰ بودند.

مصرف ماهی