شکراله خواجوی
محمدحسین قدیریان آرانی
زهره قدیریان آرانی
هاشم نصیری فر

شرکت هایی که کیفیت اطلاعات حسابداری آن ها پایین است، به دلیل عدم دستیابی به سایر منابع تامین مالی، تمایل بیشتری به استفاده از اعتبار تجاری دارند. از طرفی، اطلاعات حسابداری و کیفیت آن از عواملی هستند که تصمیم گیری تامین کنندگان در خصوص اعطای اعتبار تجاری به شرکت ها را تحت تاثیر قرار می دهد. با وجود این، انتظار می رود زمانی که هزینه نقدشوندگی موجودی ها پایین باشد، تامین کنندگان به اطلاعات حسابداری مشتریان و کیفیت آن کمتر توجه کنند. بر این اساس، هدف مقاله حاضر بررسی رابطه کیفیت اطلاعات حسابداری و اعتبار تجاری و همچنین تاثیر هزینه نقدشوندگی موجودی ها بر این رابطه است. در پژوهش حاضر داده های ۸۸۸ سال- شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۸، برای تحلیل مورد استفاده قرار گرفت و از کیفیت اقلام تعهدی به عنوان سنجه کیفیت اطلاعات حسابداری استفاده شد. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش دو فرضیه تدوین و برای آزمون آنها، روش رگرسیون خطی چندمتغیره به کار گرفته شد. یافته های پژهش نشان می­دهد، کیفیت اطلاعات حسابداری بر اعتبار تجاری تاثیر منفی دارد؛ همچنین، هزینه نقدشوندگی موجودی ها بر رابطه بین کیفیت اطلاعات حسابداری و اعتبار تجاری اثرگذار نیست. بر اساس یافته­های پژوهش چنین نتیجه گیری می شود که بین کیفیت اطلاعات حسابداری و اعتبار تجاری رابطه معکوس وجود دارد. به بیان دیگر، تمایل به دریافت اعتبار تجاری، با افزایش کیفیت اطلاعات کاهش می­یابد. همچنین، نتایج حاکی از آن­است که اثر کیفیت اطلاعات حسابداری بر اعتبار تجاری، تحت تاثیر هزینه نقدشوندگی موجودی ها قرار نمی­گیرد.

اعتبار تجاری, کیفیت اطلاعات حسابداری, هزینه نقدشوندگی موجودی ها, کیفیت اقلام تعهدی