بررسی امتزاج در تصریف فارسی و انگلیسی در چارچوب نظریه صرف طبیعی
عنوان مقاله: بررسی امتزاج در تصریف فارسی و انگلیسی در چارچوب نظریه صرف طبیعی
شناسه ملی مقاله: JR_JOLR-15-1_007
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_JOLR-15-1_007
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
لیلا قلی پور - دانشجوی دکتری گروه زبانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
فروغ کاظمی - دانشیار گروه زبانشناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مریم ایرجی - استادیار گروه زبان شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
لیلا قلی پور - دانشجوی دکتری گروه زبانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
فروغ کاظمی - دانشیار گروه زبانشناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مریم ایرجی - استادیار گروه زبان شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ویژگیهای تصریفی در زبانها دارای تنوع است و هر زبان در بیان روابط دستوری خود از طیفی از این ویژگیها بهره میجوید. گاه در تصریف یک مقوله دستوری، شرایط معنایی اقتضا میکند که چندین ویژگی تصریفی به طور هم زمان با هم به کار رود تا توصیف درست و دقیقی از رخداد بیان شود. در این صورت، هم زمانی در کاربرد ارزشهای تصریفی به گونه ای درهم تنیده شکل می گیرد و پدیده امتزاج رخ میدهد. هدف اصلی پژوهش پیش رو آن است که به بررسی صورتهای امتزاجی اعم از تکواژهای واژ آمیخته، صورتهای مکمل و در کل همجوشی ها در تصریف دو زبان انگلیسی و فارسی بر اساس نظریه صرف طبیعی بپردازد تا از این رهگذر میزان طبیعی بودن این صورتها را در مقولات دستوری اسم، فعل، صفت و ضمیر هر دو زبان بررسی نماید و به این پرسش پاسخ دهد که وجوه اشتراک و افتراق این دو زبان از نظر میزان امتزاج و طبیعی بودن تصریف و قواعد تصریفی چیست. دادههای فارسی از پیکره پایگاه دادگان زبان فارسی و دادههای انگلیسی از پایگاه پیکره انگلیسی آمریکایی معاصر به روش نمونه گیری تصادفی بر اساس تعداد واژه مساوی انتخاب شده، سپس بر پایه نظریه صرف طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که پدیده امتزاج در تصریف هر دو زبان رخ می دهد و در صورتهای تصریفی مقوله های دستوری، در قالب تجمیع نقشی، صورتهای مکمل قوی و ضعیف و همچنین تکواژهای واژ آمیخته قابل مشاهده است. در هر دو زبان بسامد فرآیند امتزاج در تصریف فعل بیش از مقولات دیگر یعنی اسم و صفت و ضمیر است و این امر از وجوه اشتراک این دو زبان است. در مقوله ضمیر، در انگلیسی تنوع امتزاجی بیشتری دیده می شود. یکی از دلایل آن وجود ویژگی جنسیت در تصریف ضمایر انگلیسی و نبود آن در فارسی است. نتایج پژوهش مبین این واقعیت است که صورت های تصریفی دارای امتزاج از مهم ترین اصول نظریه صرف طبیعی که وجود رابطه یک به یک دوسویه بین صورت و نقش است تبعیت نمی کنند. آنها معیارهای طبیعی بودن را مخدوش کرده و سبب کاهش میزان طبیعی بودن دو نظام تصریفی فارسی و انگلیسی می شوند
کلمات کلیدی: تصریف, مقولات دستوری, امتزاج, صرف طبیعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2070107/