بهنوش باغبانباشی - کارشناسی روانشناسی، دانشگاه آزاد خوزستان رامهرمز
ساناز جوادی - کارشناس تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور تبریز
اعظم هادیان - کاردانی ادبیات فارسی، تربیت معلم پیشوا و رامین
لیلا جوانمردی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور مبارکه

روش های تدریس فعال به عنوان یکی از راهکارهای موثر در مدیریت کلاس های آموزشی شناخته می شوند. این روش ها بر اساس مشارکت و تعامل فعال دانش آموزان طراحی شده اند و هدفشان ارتقاء یادگیری و مدیریت بهتر کلاس است. در این رویکرد، فعالیت های آموزشی به گونه ای برنامه ریزی می شود که دانش آموزان به جای نقش گیرنده ی صرف اطلاعات، در فرآیند یادگیری به طور فعال شرکت کنند. یکی از مزایای اصلی روش های تدریس فعال، افزایش انگیزه و علاقه دانش آموزان به درس است. وقتی دانش آموزان به طور فعال در فعالیت های کلاسی مشارکت می کنند، احساس تعلق و مسئولیت بیشتری نسبت به یادگیری خود پیدا می کنند. این امر باعث می شود که آن ها کمتر به رفتارهای مزاحم و مشکل ساز روی آورند، زیرا تمرکز آن ها بیشتر بر روی فعالیت های آموزشی و مشارکتی است. علاوه بر این، روش های تدریس فعال به معلمان کمک می کند تا با شناخت بهتر نیازها و علایق دانش آموزان، برنامه های آموزشی خود را مطابق با آن ها تنظیم کنند. فعالیت های گروهی و پروژه های مشترک نیز به تقویت مهارت های اجتماعی و کار گروهی کمک می کنند و باعث می شوند که تعاملات مثبت بین دانش آموزان افزایش یابد. در نهایت، استفاده از روش های تدریس فعال می تواند به بهبود کلی فضای آموزشی و مدیریت کلاس منجر شود. این رویکردها با کاهش مشکلات رفتاری، افزایش تعامل مثبت و ایجاد فضای یادگیری پویا، به معلمان کمک می کنند تا کلاس های خود را به طور موثرتری مدیریت کنند و تجربه آموزشی بهتری را برای دانش آموزان فراهم آورند.

تدریس فعال، مدیریت کلاس، دانش آموز، معلم، یادگیری