تدوین راهبردهای توسعه آموزش پیش دبستانی در مناطق کمتر توسعه یافته(مورد مطالعه: آموزش و پرورش عشایر استان چهارمحال و بختیاری)

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش تدوین راهبردهای توسعه پیش ­دبستانی مناطق عشایری استان چهارمحال و بختیاری بود. روش تحقیق از نوع مطالعه موردی کیفی است.. روش شناسی پژوهش: جامعه آماری شامل ۳۵ نفر از مسئولان گروه آموزش پیش دبستانی ادره کل آموزش و پرورش، مدیران، معاونان و کارشناسان ادارات آموزش و پرورش شهرستان­های عشایرنشین، راهبران آموزشی، مدیران مجتمع ­های آموزشی و دکتر معلمان شاغل در اداره آموزش و پرورش عشایر استان تشکیل می­دادند که به علت محدود بودن جامعه آماری به صورت کل شمار انتخاب شدند. برای جمع ­آوری اطلاعات از منابع کتابخانه­ای، مرور ادبیات، مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. فهرست نهایی شده داده­ها پس از تایید درجلسات  شورای راهبردی در قالب یک پرسش نامه محقق ساخته که روایی آن توسط چند متخصص و پایایی از روش آلفا کرونباخ با ضریب ۸۸/ تآیید شده بود؛ در اختیار جامعه آماری قرار گرفت. برای تجزیه تحلیل داده ها آزمون فریدمن و بحث و تبادل نظر گروهی استفاده شد. با توجه به نمره نهایی ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (۲.۳۸) و ارزیابی عوامل خارجی (۲.۷۴) می باشد.. یافته ­ها:  مشخص شد که جایگاه راهبردی آموزش پیش دبستانی در مناطق عشایر بختیاری در منطقه  WOمی­باشد، که مبین توجه به فرصت­های پیش روی مناطق عشایری برای از بین بردن ضعف­های موجود است بحث و نتیجه ­گیری: نتایج پژوهش نشان می­دهد که همسو با ویژگی­های جامعه ­­شناختی عشایر که از ابتدایی ­ترین­ و غنی ­ترین شکل و شیوه زندگی است؛ بایستی مولفه ساختار مدیریت شامل: تصمیم ­گیری، منایع انسانی، برنامه­ های درسی و آموزشی، منابع مالی و مادی و فناوری به شکل موثر، ساختاری خاص و بومی به خود ­بگیرند تا بسیاری از فرصت­ها  برحسب بافت و نمای فرهنگی موجود به برطرف کردن نقایص در حوزه آموزش پیش دبستانی در عشایر منجر شود.

Keywords:

آموزش پیش دبستانی , آموزش و پرورش عشایر , برنامه راهبردی , محرومیت